YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10998
KARAR NO : 2023/2732
KARAR TARİHİ : 04.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.11.2015 tarih, 2014/758 Esas, 2015/831 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanık … hakkında katılan …’e karşı tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 … ve 53 üncü
maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimini göre çektirilmesine karar verilmiştir.
b. Sanık … hakkında katılan …’e karşı hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 … maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimini göre çektirilmesine karar verilmiştir.
c. Sanıklar … ve … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. … 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.11.2015 tarih, 2014/758 Esas, 2015/831 Karar sayılı kararının katılan … vekili ve sanıklar …, …, … tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 10.12.2019 tarihli ve 2019/13897 Esas ve 2019/22645 Karar sayılı kararı ile; olaya ilişkin görüntülerin olup olmadığının tespiti ve sanıkların hukuki durumlarının ona göre değerlendirilmesi gerektiği, eksik kovuşturma sonucu hüküm kurulması, kabule göre de sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği, hakaret suçunda aleniyet unsurunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılıp 5237 sayılı Kanun’un 125 … maddesinin dördüncü fıkrası gereğince arttırım yapılıp yapılmayacağının tartışmasız bırakılması, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesini yeniden değerlendirilmesi gerektiği nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 14.04.2022 tarihli ve 2020/31 Esas, 2022/365 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanık … hakkında katılan …’e karşı tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimini göre çektirilmesine karar verilmiştir.
b. Sanık … hakkında katılan …’e karşı hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimini göre çektirilmesine karar verilmiştir.
c. Sanıklar … ve … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’in temyiz istemi; sübuta, eksik inceleme sonucu hatalı karar verildiğine, atılı suçların uzlaştırma kapsamında olduğuna ilişkindir.
Sanık …’ın temyiz istemi; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, atılı suçun uzlaştırma kapsamında kaldığına ilişkindir.
Sanık …’in temyiz istemi; sübuta, yaralama kastının olmadığına, tarafları ayırmaya çalıştığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihi öncesi katılan …’in, SİM kilidini açtırmak için sanıklar …, … ve …’in çalıştığı telefon bayisine telefonunu verdiği, telefonunu bayiden aldığında kayıtlı olan tüm özel bilgilerinin silindiğini görerek, kardeşi tanık Ragıp ile birlikte tekrar bayiye gittikleri, katılan … ile sanık …’in arasında bu olaydan dolayı tartışmanın çıktığı ve tartışma sonucunda tarafların birbirlerine hakaret ve tehdit ettikleri, ancak ilk hareketin sanık …’ten geldiğinin anlaşıldığı, ardından olaya diğer sanıklar … ve …’in de karıştığı, bir tarafta sanıklar …, … ve … olduğu halde diğer tarafta Veysel ile birlikte kavga ettikleri, birbirlerine vurdukları ve bu kavgada sanık …’in yumruk atarak ve mağdurun kollarından tutarak, diğer sanık …’ın da sopa ile …’e vurdukları, katılan …’i basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaraladıkları anlaşılmıştır.
2. Sanıklar suçlarını tevilli kabul etmiştir. Katılan ve tanıkların olay oluşuna uygun beyanları, tutanaklar, nüfus ve adli sicil kayıtları dava dosyasında bulunmaktadır.
3. Katılan …’in yaralanmasına ilişkin … Necip Fazıl Şehir Hastanesinin 25.07.2014 tarihli raporu dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1. Sanıklar … ve … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden;
a. Bozma sonrası yapılan yargılama sonunda sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından mağdurdaki yaralanmanın niteliği, meydana gelen tehlike ve 5237 sayılı Kanun’un 61 … maddesindeki ölçütler ile aynı Kanun’un 3 üncü maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek, temel cezanın alt sınırdan tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
b. Dosyada bulunan görüntüler incelendiğinde mağdurdan sanıklara yönelen haksız bir davranış bulunmadığı anlaşıldığından 5237 sayılı Kanun’un 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiği gözetilmeksizin sanıklar hakkında eksik ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Sanık … hakkında katılan …’e yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden;
a. Bozma sonrası yapılan yargılama sonunda sanık hakkında kasten yaralama suçundan beraat kararı verilmesi karşısında sanığa atılı hakaret ve tehdit suçlarının 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamında kaldığı, uzlaştırma hükümlerinin uygulanarak sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
b. Sanığın hakaret suçunu, işletmekte olduğu … Saat isimli herkese açık iş yerinde işlediği halde 5237 sayılı Kanun’un 125 … maddesinin dördüncü fıkrasındaki aleniyet koşulunun oluştuğu gözetilmeksizin verilen cezada anılan madde uyarınca artırım yapılmayarak eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
c. Hakaret suçu bakımından mağdurdan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmaması Esas No : 2022/10998
karşısında tehdit suçundan haksız tahrik indirimi yapılması suretiyle eksik ceza tayini ve kabule göre de 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinde düzenlenen haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi yerine 29 uncu madde hükümlerinin uygulanması , hukuka aykırı bulunmuştur.
d. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmış olup, hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61 … maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin 22 nci fıkrasına eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun’un 62 nci maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5 … maddesinin ikinci fıkrasına eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 14.04.2022 tarihli ve 2020/31 Esas, 2022/365 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar …, … ve …’in temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, aleyhe temyiz başvurusu bulunmadığından ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesi uyarınca korunmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.05.2023 tarihinde karar verildi.