Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/10828 E. 2023/1687 K. 05.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10828
KARAR NO : 2023/1687
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

… 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2021 tarihli 2021/71 Esas 2021/480 Karar sayılı kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli 2015/247 Esas ve 2016/382 Karar sayılı kararı ile;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Tük Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci Esas No : 2022/10828

fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58. maddesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilmiştir.

2. … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli 2015/247 Esas ve 2016/382 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli 2020/13780 Esas 2020/19326 Karar sayılı kararı ile;
”Dosyanın “Basit Yargılama Usulü” yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiği ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,,” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2021 tarihli ve 2021/71 Esas 2021/480 Karar sayılı kararı ile;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Tük Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58. maddesi uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ancak 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usul Kanunu’nun 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 20.10.2022 tarihli, hüküm onanması görüşü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, vesaireye, karar verilmesi gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, vesaireye, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan sanığın kiracısı olup, sanığa ait evde beş yıldan beri ikamet ettiği, katılanın kirayı ödememesinden dolayı evin elektrik, su ve doğalgazın sanık tarafından kapattırılası nedeniyle olay günü karşılaşan taraflar arasında tartışma çıktığı ve tartışma neticesinde ilk haksız hareketi kimin başlattığı tespit edilemeyen şekilde sanığın yumrukla katılanın da ele geçirilemeyen sopayla birbirlerini basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladıkları, anlaşılmıştır.

2. Sanığın inkar içeren beyanları, … Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 05.03.2015 tarihli raporları dava dosyasında bulunmaktadır.

3. Mahkemece Yargıtay 3. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli 2020/13780 Esas 2020/19326 Karar sayılı bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Mahkemece 17.06.2021 tarihli oturumda, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 16.12.2020 tarihli 2020/13780 Esas, 2020/19326 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olmasına rağmen, “Basit yargılama usulü”nün uygulanıp uygulanmayacağı yönünde bir karar verilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulmuş ise de;
14.07.2021 tarih ve 31541 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 251. maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağına ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin uygulamaları dikkate alınarak, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.

B. Sanık müdafiinin sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, vesaireye, yönelen temyiz sebepleri yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları dosya içerisinde mevcut rapor içerikleri dikkate alındığında atılı suçun sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, bu hususlara yönelen temyiz sebepleri ile sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2021 tarihli ve 2021/71 Esas 2021/480 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.04.2023 tarihinde karar verildi.