YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10797
KARAR NO : 2023/759
KARAR TARİHİ : 01.03.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık müdafiinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2019 tarihli ve 2018/274 Esas, 2019/173 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddenin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci
fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2019 tarihli ve 2018/274 Esas, 2019/173 Karar sayılı kararının, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 11.09.2019 tarihli ve 2019/1879 Esas, 2019/3710 Karar sayılı ilâmıyla; sanığın cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığına dair alınan raporlar arasında çelişki bulunduğu, bu sebeple Adlî Tıp Kurumu ilgili üst kurulunda sanığın muayenesi yaptırılarak, ilgili üst kuruldan rapor aldırılması suretiyle mevcut çelişki giderildikten sonra, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2020 tarihli ve 2019/659 Esas, 2020/118 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası, 57 nci maddesinin birinci fıkrası, 54 üncü madde uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmiştir.
4. Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2020 tarihli ve 2019/659 Esas, 2020/118 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.05.2021 tarihli ve 2020/5002 Esas, 2021/9054 Karar sayılı ilâmıyla; sanık müdafinin duruşmada hazır bulunmaması sebebiyle sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/09/2021 tarihli ve 2021/298 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası, 57 nci maddesinin birinci fıkrası, 54 üncü madde uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
Kararın hukuka, usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın yorgancı olduğu ve yan tarafta züccaciye dükkanı işleten dosya tanığı …ile komşu oldukları, katılan …’nın tanık …in dükkanına sık sık uğradığı, olay günü de katılanın otosunun içerisinde yüksek sesle müzik dinlemesi nedeniyle sanıkla aralarında çıkan, tartışmada sanığın adlî emanette kayıtlı makas ile katılan …’yı karın bölgesinden yaraladığı, katılanın yakındaki dükkana giderek bıçak alıp geldiği ve sanığa doğru sallayarak tehdit ettiği anlaşılmıştır.
Sanığın olayda kullandığı silahın öldürmeye elverişli oluşu, katılanın birden fazla öldürücü bölgeden isabet alması, sanığın eylemi gerçekleştirirken “onu öldüreceğim” şeklinde kastını ortaya koyan sözler sarf etmesi hususları sebebiyle sanığın eylemi kasten öldürmeye teşebbüs olarak değerlendirilmiştir.
2. Sanık aşamalarda, üzerine atılı suçlamayı kabul etmiştir.
3. Sanığın eylemi neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Kayseri Adlî Tıp Şube Müdürlüğünün 02.10.2014 tarihli raporuna göre; …’da iki adet kesici alet yarasının bulunduğu ve bu yaralanmanın göğüs bölgesi sol sekizinci kot orta aksiller hatta toraksa nafiz kesici delici alet yaralanması olduğu ve ikinci yaranın ise sol koltuk altı çizgisi, altıncı kot birleşim yerinde kesici alet yaralanmasının olduğu ve kalp ön yüzdeki kesici delici alete ait hasarın bulunduğu ve yaşamını tehlikeye sokup basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinin belirtildiği anlaşılmıştır.
4. Sanığın cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığına ilişkin, İstanbul Adlî Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 30.01.2019 tarihli, sanığın bulunduğu suça karşı cezai sorumluluğunun tam olduğuna ilişkin heyet raporu dava dosyasında mevcuttur.
5. Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Birinci Üst Kurulunca düzenlenen 10.03.2020 tarihli rapor içeriğine göre, sanığın “Psikotik Bozukluk” denilen akıl hastalığına duçar olduğu ve atılı suçun hukuki anlam ve sonuçlarını idrak etme ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunmadığı rapor edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin hem ikrar hem de tanık beyanlarıyla saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, bozma ilamı öncesinde eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, ancak sanığın cezai ehliyeti yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının bozulduğu, bozma ilamına uyularak sanığın sevk edildiği Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Birinci Üst Kurulu tarafından düzenlenen 10.03.2020 tarihli rapor içeriğine göre, sanığın “Psikotik Bozukluk” denilen akıl hastalığına duçar olduğu, atılı suçun hukuki anlam ve sonuçlarını idrak etme ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından Mahkemece 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası, 57 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/09/2021 tarihli ve 2021/298 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve
dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.03.2023 tarihinde karar verildi.