Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/10701 E. 2023/1213 K. 22.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10701
KARAR NO : 2023/1213
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli ve 2015/479 Esas, 2016/247 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli ve 2015/479 Esas, 2016/247 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.04.2021 tarihli ve 2021/5917 Esas, 2021/6883 Karar sayılı ilâmıyla; sanığın talimat yoluyla sorgusunun yapılması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 193 üncü ve 196 ncı maddelerine aykırı davranılması, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin hatalı gösterilmesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.07.2021 tarihli ve 2021/331 Esas, 2021/522 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği
1. Kararın hukuka aykırı olduğuna,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Suç tarihinde sanığın kardeşi ile birlikte … isimli iş yerinde alkol aldıkları, alkolün etkisi ile mekanda bulunan müşteriler ile kızlara laf atma meselesi yüzünden tartışıp kavga ettikleri, mekanın üst katında başlayan kavganın alt katta devam ettiği, sanığın 6136 sayılı Kanun kapsamında olduğu anlaşılan muşta ile şikâyetçi Edip’e vurarak onu yüzünde sabit iz oluşacak şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Şikayetçi hakkında düzenlenen Özel Isparta Hastanesinin 10.04.2014 tarihli, Isparta Devlet Hastanesinin 12.11.2014 tarihli adli muayene raporlarında, yüzde dermaabrazyom boyun sol tarafında 4 cm’lik kesi, yüzde sabit iz niteliğinde olduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 10.04.2014 yerine 10.04.2015 olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.07.2021 tarihli ve 2021/331 Esas, 2021/522 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.03.2023 tarihinde karar verildi.