YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10511
KARAR NO : 2023/1433
KARAR TARİHİ : 29.03.2023
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, 307 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince bozma üzerine verilen kararın Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.10.2019 tarihli ve 2018/663 Esas, 2019/722 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 … maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.01.2020 tarihli ve 2019/2321 Esas, 2020/145 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Bu kararın Cumhuriyet savcısı (lehe) ve sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli ve 2020/22852 Esas, 2020/19265 Karar sayılı ilâmıyla özetle;
“Sanığın adlî sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen mahkumiyet kararının 02.05.2015 tarihinde yerine getirildiği ve bu tarihten itibaren 3 yıllık tekerrür süresi geçtikten sonra yargılamaya konu suçun 06.06.2018 tarihinde işlenmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı; sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilâmının da bulunmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,”
Nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
3. Bozma sonrası 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 … maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli ve 2021/259 Esas, 2021/603 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan vekilinin temyiz sebepleri; üst sınırdan ceza tayin edilmesi ve haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
B. Sanığın temyiz sebepleri; eksik incelemeye ve meşru savunma nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Temyizin kapsamına göre;
Sanık … ile katılan … arasında olaydan üç gün önce pazarda kavga etmeleri nedeniyle husumet bulunduğu, olay günü odun kesmek için elektrikli testeresi ile dışarı çıkan katılanın, sanığı görünce testereyi çalıştırıp sağa sola savurduğu, testere kendi kendine stop edince fırlatıp kaçmaya başladığı, sanığın da katılanı yakalayıp sopa ile döverek basit tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Sanık savunması, katılan ve tanık beyanları, tutanaklar, nüfus ve adlî sicil kayıtları ile diğer tüm deliller dava dosyasında mevcuttur.
3. İstanbul 2. Adlî Tıp İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen, 17.05.2019 tarihli adlî muayene raporuna göre;
“Katılanın yaralanmasının basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğunun” tespit edildiği anlaşılmıştır.
4. Bölge Adliye Mahkemesince, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereğinin yerine getirildiği tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Katılan vekilinin; üst sınırdan ceza tayin edilmesi ve haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiğine, sanığın; eksik incelemeye ve meşru savunma nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen temyiz sebepleri yönünden;
Ayrıntıları Olay ve Olgular kısmında (1) numaralı paragrafta açıklandığı şekilde gerçekleştiği kabul edilen olayda ve Hukuki Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen bozma ilâmının içeriği karşısında, somut olayda meşru savunma koşullarının oluşmadığı, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut da dikkate alınarak sanık hakkında haksız tahrik indirimi uygulanmasının ve belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, alt sınırdan ceza tayininde bir isabetsizlik bulunmadığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, mevcut deliller ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli ve 2021/259 Esas, 2021/603 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.03.2023 tarihinde karar verildi.