YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10461
KARAR NO : 2023/5320
KARAR TARİHİ : 14.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/22 E., 2021/398 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Mağdurun 22.06.2016 tarihli celsede alınan ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği, bu haliyle mağdur vekilinin sanık hakkında kurulan hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı belirlenmiştir.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden sanık müdafiinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2016 Tarihli ve 2016/607 Esas, 2016/522 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 4 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mahsuba karar verilmiştir.
2. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2016 Tarihli ve 2016/607 Esas, 2016/522 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 10.12.2020 Tarihli ve 2020/14132 Esas, 2020/18699 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması karşısında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde uygulanmayarak hükümler arasında çelişki oluşturulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2021 Tarihli ve 2021/22 Esas, 2021/398 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mahsuba karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri meşru müdafaaya, haksız tahrik nedeniyle uygulanan indirim oranının eksik olduğuna, vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdur arasında borç ilişkisi bulunduğu, olay günü aralarında çıkan tartışmada karşılıklı küfür ettikleri, akabinde sanığın ruhsatsız tabancasıyla mağduru yaraladığı kabul edilmiştir.
2. Sanık savunmaları, mağdur ve tanık anlatımları, adli raporlar, tutanaklar, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Mağdur vekilinin temyiz talebi yönünden;
Mağdurun 22.06.2016 tarihli celsede alınan ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği,, bu itibarla 5271 sayılı Kanun’un 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının bulunmadığı anlaşılmakla, aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık
hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alınarak sanık hakkında belirlenen haksız tahrik indirim oranının isabetli olduğu, meşru savunmanın şartlarının gerçekleşmediği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
A. Mağdur vekilinin temyiz talebi yönünden;
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle adı geçen mağdur vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2021 Tarihli ve 2021/22 Esas, 2021/398 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.09.2023 tarihinde karar verildi.