YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10409
KARAR NO : 2023/3216
KARAR TARİHİ : 17.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına, düşme

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.06.2016 tarihli ve 2016/33 Esas, 2016/748 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 32 nci maddesinin birinci fıkrası, 57 nci maddesinin birinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmiştir.

2. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.06.2016 tarihli ve 2016/33 Esas, 2016/748 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 17.12.2020 tarihli ve 2020/13487 Esas, 2020/19480 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığı yönünden alınan raporun yetersiz olması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2021/50 Esas, 2021/475 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası, 57 nci maddesinin birinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi altına alınmasına, hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlarını işlediğine dair somut delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, kasten yaralama suçundan aksi kanaatte 5237 sayılı Kanun’un 25 … maddesinin birinci fıkrası ve 27 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. 18.11.2015 günü yürmekte olan katılana sebepsiz yere “orospu” diyerek hakaret suçunu işlediği ve bu eylemle birlikte katılana taş atarak katılanı göğüs bölgesinden basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık üzerine atılı suçlamaları inkar etmiştir. Katılan aşamalarda, sanığın kendisine hakaret ettiğini, devamında taş atmak suretiyle yaraladığını beyan etmiştir. Bolu … Baysal Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden alınan sağlık kurulu raporunda, 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası kapsamında ceza sorumluluğunun olmadığı ve aynı Kanun’un 57 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca koruma ve tedavi amaçlı akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasının uygun olduğu bildirilmiştir.

3. Katılan hakkında … Devlet Hastanesince 18.11.2015 ve 201.11.2015 tarihli adlî muayene raporlarında, sol posterior kostalarda skapula altında 6×6 cm’lik morluk bulunduğu ve basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu bildirilmiştir.

4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri ve Vesair Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, katılanın aşamalarda değişmeyen beyanları ile uyumlu adlî muayene raporları karşısında, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, mağdurdan sanığa yönelen haksız bir saldırı olduğuna ilişkin somut delil bulunmaması nedeniyle meşru savunma koşulları oluşmadığı, mağdurun şikayetten vazgeçmesi nedeniyle düşme kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmediği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2021/50 Esas, 2021/475 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.05.2023 tarihinde karar verildi.