Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/10263 E. 2023/1919 K. 12.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10263
KARAR NO : 2023/1919
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2016 tarihli ve 2015/132 Esas, 2016/206 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası,

62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Akşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2016 tarihli ve 2015/132 Esas, 2016/206 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 15.10.2020 tarihli ve 2020/9133 Esas, 2020/13694 Karar sayılı kararı ile özetle; mağdurun yaralanmasına ilişkin 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı ve 87 nci maddelerinde belirtilen tüm ölçütleri kapsayacak şekilde rapor aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yetersiz rapora istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.

3. Akşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2021 tarihli ve 2020/439 Esas, 2021/270 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdurun, Akşehir ilçe merkezinde bulunan Selimiye Caminde imam olarak görev yaptığı, sanık …’in, temyiz dışı sanık …’ın oğlu olduğu ve baba oğul olan sanıkların Selimiye Caminin bulunduğu mahallede ikamet ettikleri, olay tarihinde baba oğul olan sanıkların, mağdurun cep telefonundan aile bireylerini arayarak rahatsız ettiğini öğrenmeleri üzerine mağdurun görev yaptığı camiye gittikleri, bir süre caminin önünde bekledikleri, mağdurun camiden çıkması üzerine sanık …’in, mağdur ile tartışmaya başladığı, tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavgaya bir süre sonra temyiz dışı sanık …’ın da dahil olduğu, sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde mağduru darp ettikleri, bu sırada temyiz dışı sanık …’ın yanında getirmiş olduğu bıçakla mağduru bıçakladığı, mağdurun batına nafiz olup iç organ harabiyetine neden olmayan kesici delici alet yaralanması ile yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olacak şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak bozma üzerine düzenlenen;
a. Konya Adli Tıp Şube Müdürlüğünün, 08.12.2020 tarihli ve 19842496-103-2020/3572 numaralı; “…batın boşluğuyla ilişkili kesici delici alet yaralanmasının; şahsın yaşamını tehlikeye soktuğu, basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığı…”,

b. Konya Adli Tıp Şube Müdürlüğünün, 17.02.2021 tarihli ve 19842496-103-2021/427 numaralı;
“… her ne kadar batın içi organlarla ilgili herhangi bir yaralanma bulgusu tariflenmemiş olsa da klinisyen tarafından yapılan muayene ve sonrasında uygulanan cerrahi müdahale doğrultusunda batın içi organlarla ilişkili olduğu anlaşılan kesici delici alet yaralanmasının; Adli rapor uygulamalarını standardize etmek amacı ile Adli Tıp Uzmanları Derneği ve Adli Tıp Kurumu tarafından oluşturulan rehber kapsamında “yaşamsal tehlike oluşturan nitelikte yaralanmalar” kapsamında değerlendirildiği…”
Görüşlerini içeren raporu dava dosyasında bulunmaktadır.

3. Sanık savunması, mağdurun ve tanıkların beyanları, olay yeri inceleme raporu, kolluk tarafından düzenlenen olay tarihli tutanaklar, sanığın nüfus ve adlî sicil kayıtları dava dosyasında mevcuttur.

4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Akşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2021 tarihli ve 2020/439 Esas, 2021/270 Karar sayılı kararında sanıkça öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.04.2023 tarihinde karar verildi.