Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/10127 E. 2023/5324 K. 14.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10127
KARAR NO : 2023/5324
KARAR TARİHİ : 14.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/444 E., 2021/404 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Körfez 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.11.2015 Tarihli ve 2015/567 Esas, 2015/1025 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a ve b) bentleri, 62 nci
maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü bentleri uyarınca 3.740,00 TL adli cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
2. Körfez 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.11.2015 Tarihli ve 2015/567 Esas, 2015/1025 Karar sayılı kararının mağdur ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 06.02.2020 Tarihli ve 2019/19293 Esas, 2020/2315 Karar sayılı kararı ile mahkemece eksik inceleme yapılması ve mağdurun olaydan bir kaç ay sonra vefat etmesi karşısında sanığın eylemleri ile mağdurun ölümü arasında uygun illiyet bağı kurulabilme ihtimali nedeniyle, delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekliliği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.10.2021 Tarihli ve 2020/444 Esas, 2021/404 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a ve b) bentleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak sanığın 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınması sureti ile cezanın 3.740,00 TL adli cezası üzerinden infazına ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri sanık hakkında eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verildiğine, sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, olay tarihinde kendisini savunamayacak derecede rahatsız olan mağdur annesine eliyle vurmak suretiyle yaraladığı kabul edilmiştir.
2. Sanık savunmaları ve tanık anlatımları, adli raporlar, tutanaklar, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin tanık beyanları, adli muayene raporları ve kolluk tutanaklarıyla saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosyada eksik inceleme bulunmadığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.10.2021 Tarihli ve 2020/444 Esas, 2021/404 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.09.2023 tarihinde karar verildi.