Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/10106 E. 2023/3377 K. 22.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10106
KARAR NO : 2023/3377
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddi

Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.02.2022 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/160 Karar sayılı ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında silahla kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin

birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, karar verilmiştir.

2. Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.02.2022 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/160 Karar sayılı ek kararı ile sanığın temyiz başvurusu hakkında, 1412 sayılı Kanun’un 315 … maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri; temyiz isteminin süresinde olduğuna ilişkindir.

III. GEREKÇE
Sanığın yokluğunda verilip usûlüne uygun şekilde tebliğ edildiği anlaşılan gerekçeli karara karşı, sanığın önce 18.07.2016 tarihli dilekçesi ile hükmün ertelenmesi istemiyle yaptığı başvurunun 26.07.2016 tarihli ek karar ile, sonrasında 01.06.2017 tarihli dilekçesi ile uzlaşma hükümlerinin uygulanması istemiyle yaptığı başvurunun ise 12.06.2017 tarihli ek karar ile reddine karar verildiği, bu haliyle dahi sanığın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 32 nci maddesi uyarınca gerekçeli kararı ıttıla ettiği, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten yaklaşık 6 yıl sonra 16.02.2022 tarihinde hakkın kötüye kullanılması niteliğinde temyiz isteğinde bulunulduğu,1412 sayılı Kanun’un 305 … maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 … maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın eski hale getirme talebi ve hükme yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.02.2022 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/160 Karar sayılı ek kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.