Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/9982 E. 2021/12295 K. 15.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9982
KARAR NO : 2021/12295
KARAR TARİHİ : 15.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MAĞDUR SANIK : …
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’ye karşı kasten yaralama eylemleri nedeniyle kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
27.01.2015 tarihli celsede şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan etmesi nedeniyle katılan sıfatı bulunmayan mağdurun; 5271 sayılı CMK’nin 242/1. ve 260/1. maddeleri gereğince hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık … hakkında mağdur …’e karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
Turhal Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 08/05/2014 tarih ve 2014/212 numaralı iddianame ile sanığın 5237 sayılı TCK’nin 125/1. ve 125/4. maddeleri gereğince cezalandırılmasının talep edildiği dikkate alındığında, 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesine göre, “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükmü karşısında, tebliğnamenin dosyada basit yargılama usulü değerlendirilmesi gerektiği yönündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 15/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.