YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9566
KARAR NO : 2021/11060
KARAR TARİHİ : 23.06.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Tehdit suçundan kurulan hükme yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü gereğince taraflar arasında uzlaşma hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü gereğince taraflar arasında uzlaşma hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
a) Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama niteliğindeki “yüzde sabit iz”in basit tıbbi müdahale ile giderilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilip, sanığa, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c ve 87/1-son maddelerinin uygulanması yönünde 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma verilmesi gerektiğinin gözetilememesi,
b) Sanığın, hakaret eylemini müştekinin kendisine yönelik haksız fiili üzerine gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, hakaret suçuna ilişkin daha lehe düzenlemeler içeren TCK’nin 129. maddesindeki özel tahrik hükmü yerine aynı Kanunun genel hükümler bölümünde düzenlenen haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 29. maddesinin uygulanması,
c) 5237 sayılı TCK’nin 125/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmiş olmasına göre, bu cezanın 5237 sayılı TCK’nin 50/2. maddesi uyarınca yeniden adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
d) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 125/1, 125/4. maddeleri gereğince belirlenen 3 ay 15 gün hapis cezasından, TCK’nin 29. maddesi gereğince 1/4 oranında indirim yapılırken 2 ay 18 gün hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak 2 ay 27 gün hapis cezasına, bu ceza üzerinden TCK’nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 ay 5 gün hapis cezası yerine 2 ay 12 gün hapis cezasına yine bu ceza miktarı üzerinden TCK’nin 50. maddesi gereğince sonuç ceza belirlenirken 65 gün adli para cezasına çevrilmesi yerine 72 gün adli para cezasına çevrilerek, TCK’nin 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL ‘den 1,300 TL adli para cezası ile cezalandırılmaları yerine 1,440 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 23.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.