Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/9362 E. 2021/11229 K. 28.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9362
KARAR NO : 2021/11229
KARAR TARİHİ : 28.06.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN
ÇOCUK : …
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Çocuk Koruma Kanunu’nun 23. maddesine göre suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında denetim süresinin üç yıl olduğu, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 21.02.2012 tarihinde kesinleştiği, ihbara konu suçun üç yıllık denetim süresinin dolduğu 21.02.2015 tarihinden sonra 18.08.2015 tarihinde işlediğinin anlaşılmasına göre, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde başkaca suç işleyip işlemediği araştırılarak sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre; suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın Kanun’da belirtilen türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK’nin 66/1-d, 66/2. maddelerinde öngörülen “10 yıllık” asli zaman aşımı süresine tabi bulunmakla, ilk mahkumiyet kararının verildiği 08.12.2006 tarihi ile temyize konu hükmün verildiği 26.11.2020 tarihi arasındaki süreden, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.02.2012 tarihi ile denetim süresi içinde işlenen ikinci suçun tarihi olan 18.08.2015 tarihi arasındaki durma süresi de çıkartılınca “10 yıllık” asli dava zaman aşımı süresinin gerçekleştiği gözetilmeksizin, suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zaman aşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 28.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.