YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9228
KARAR NO : 2021/10864
KARAR TARİHİ : 21.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Katılanın yaralanmasına ilişkin Tosya Devlet Hastanesince düzenlenen 06.05.2013 tarihli raporda katılanda meydana gelen yaralanmanın basit tıbbi müdahale düzelebileceği belirtildiği halde, sanık hakkında kurulan hükümde temel cezanın TCK’nin 86/2. maddesi yerine 86/1. maddesine göre belirlenmesi sureti ile fazla ceza tayin edilmesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Kabule göre; sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının iki yılın altında olduğu gözetilmeden “Sanığa verilen cezanın nevi ve süresi nazara alınarak” şeklindeki yerinde olmayan gerekçe ile TCK’nin 51. ve CMK’nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 21.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.