Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/900 E. 2021/1750 K. 18.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/900
KARAR NO : 2021/1750
KARAR TARİHİ : 18.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
…’in duruşmada şikayetçi olup katılma talebinde bulunduğu halde hakkında katılma kararı verilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nin 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kamu davasına katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1) Katılan sanık … hakkında tehdit ve cinsel taciz suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin yapılan incelemesinde;
Tahkikat evrakları, ifade tutanakları ve adli rapor içeriklerine göre suçların tarihinin 16.02.2015 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 17.02.2015 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Katılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Müşteki sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin yapılan incelemesinde;
Tahkikat evrakları, ifade tutanakları ve adli rapor içeriklerine göre suç tarihinin 16.02.2015 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 17.02.2015 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Müşteki sanık hakkında kasten yaralama eylemine katılma kastı tespit edilemediği nedenle beraat hükmü verilirken, uygulanan kanun maddesinin 5271 sayılı CMK’nin 223/2-c. maddesi olarak hükümde gösterilmemesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nin 232/6. maddesine aykırı davranılması, mahallinde hükme ilavesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin yapılan incelemesinde;
Tahkikat evrakları, ifade tutanakları ve adli rapor içeriklerine göre suç tarihinin 16.02.2015 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 17.02.2015 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas – 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi infaz aşamasında re’sen gözetilebileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,18.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.