Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/8783 E. 2021/11381 K. 29.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8783
KARAR NO : 2021/11381
KARAR TARİHİ : 29.06.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEMYİZ EDENLER : Sanık, o yer Cumhuriyet savcısı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık … hakkında müşteki …’e karşı tehdit eylemi nedeniyle kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında müşteki …’e karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Sanığın adli sicil kaydında bulunan … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2010 tarih, 2008/915 Esas ve 2010/261 Karar sayılı ilamıyla 6136 sayılı Kanun’a muhalefet eylemi nedeniyle verilen 10 ay hapis cezasına ilişkin hükmün 29/03/2010 tarihinde kesinleşmiş olduğu ve “üç aydan fazla hapis cezasına” ilişkin olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesine engel olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin sanık hakkında TCK’nin 51. maddesinin uygulanmamasına ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, müştekiden kaynaklanan haksız tahrik oluşturabilecek herhangi bir söz ya da davranış bulunmaması nedeniyle koşulları oluşmadığı halde, gerekçesi de gösterilmeden sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi gereğince (1/2) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.