YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8452
KARAR NO : 2021/9601
KARAR TARİHİ : 02.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık, sanık …
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar … ve … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan verilen beraat kararları ile sanıklar Yakup ve … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik katılan sanık … müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdiri ile gösterilen gerekçeye göre katılan sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekili ve sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, karşılıklı hakaret ve yaralama suçlarının işlendiği kavgaya ilişkin iki tarafın da olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirip gerektirmediğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.