Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/8030 E. 2021/12221 K. 15.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8030
KARAR NO : 2021/12221
KARAR TARİHİ : 15.09.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MAKTUL : …
KATILANLAR : …, …, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı
SUÇLAR : Nitelikli kasten öldürme, nitelikli tehdit
HÜKÜMLER : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 15/12/2020 tarih ve 2020/338 (E) ve 2020/585 (K) sayılı kararıyla; sanık … hakkında;
1) Maktul …’ye yönelik eylemi nedeniyle TCK’nin 82/1.e, 53, 63. maddeleri gereğince ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası,
2) Mağdur …’a yönelik eylemi nedeniyle TCK’nin 106/2.a, 53, 63. maddeleri gereğince 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nin maktul …’ye yönelik nitelikli kasten öldürme ve mağdur …’a yönelik nitelikli tehdit suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdire ilişen cezayı azaltıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, tehdit suçundan kurulan hükümde alt sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan hüküm kurulurken, hükmün mahsus yerine TCK’nin “82/1.d” yerine “82/1.e” yazılması ve eylemi tek başına işleyen sanık hakkında uygulama yeri bulunmayan, “TCK’nin 37. maddesi delaletiyle” ibaresinin hüküm fıkrasına yazılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün mahsus yerinden “TCK’nın 37. maddesi delaletiyle ibaresinin çıkartılmasına” ve TCK’nın “82/1.e” ibaresinin 82/1.d olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, diğer kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.