YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7236
KARAR NO : 2021/14983
KARAR TARİHİ : 14.12.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, mala zarar verme, kasten yaralamalar, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 2012/21 Esas -2015/591 Karar sayılı kararı ile;
1) Sanık … hakkında;
Katılan …’ya yönelik mala zarar verme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 151/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine,
2) Sanık … hakkında;
Katılan …’a yönelik tehdit suçundan; TCK’nin 106/2-a,c, 29, 62, 53 ve 5271 sayılı CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
3) Sanık … hakkında;
a) Mağdur …’ı kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53 ve CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
b) Mağdur …’u kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53 ve CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
c) Mağdur …’u kasten yaralama suçundan;
TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 52/2, 53 ve CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
d) Mağdur …’ı kasten yaralama suçundan;
TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 52/2, 53 ve CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması, e) Mağdur …’yu kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 52/2, 53 ve CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
f) Katılan …’u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık … müdafiinin sanık müdafii sıfatıyla vermiş olduğu 25/11/2015 havale tarihli temyiz dilekçesinde, sanık … hakkında katılan …’a yönelik hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nin 129 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-c maddeleri uyarınca kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik de bir temyiz talebinin bulunmadığı, sanık … müdafiinin 30/11/2015 tarihli temyiz dilekçesini sanık müdafii sıfatıyla vermiş olup, 19/02/2016 Uyap havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi içeriğinden de, sanık … hakkında katılan …’ya yönelik mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği, sanık … hakkında katılan …’a yönelik hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nin 129 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-c maddeleri uyarınca kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik de bir temyiz talebinin bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar … ve sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, CMK’nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanıklar müdafiilerinin temyiz talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
2) Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle verilen hükmün 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnamedeki düşünce gibi REDDİNE,
3) Sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, haksız tahrik ve indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; eksik ve yetersiz incelemeye, meşru müdafaa hükümleri ve haksız tahrik indiriminin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına, CMK’nin 231. maddesinin uygulanması gerektiğine, suçun maddi ve manevi unsurları oluşmadığından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.