YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6942
KARAR NO : 2021/11438
KARAR TARİHİ : 29.06.2021
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1)… 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/02/2017 tarih 2016/52 Esas, 2017/16 Karar sayılı kararıyla; Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nın 82/1d,35,62,58 maddeleri gereğince 13 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2) … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 23/06/2017 tarih 2017/1669 Esas ve 2017/1674 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurularının esastan reddi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık … hakkında mağdur …’a karşı nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan … 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/02/2017 tarih, 2016/52 Esas ve 2017/16 Karar sayılı kararıyla TCK’nin 81/1,35, 62, 53,58 maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
Mahkemece verilen bu hükmün yasal süresi içinde sanık, sanık müdafii ve katılan … Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 23/06/2017 tarih, 2017/1669 Esas ve 2017/1674 Karar sayılı kararıyla istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
İstinaf mahkemesinin esastan red kararının sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 11/11/2020 tarih 2018/2086 Esas ve 2020/2819 Karar sayılı kararıyla istinaf mahkemesinin esastan red kararına yönelik temyiz isteminin esastan reddine karar verilmiştir. Bu karara dairenin iki üyesi tarafından sanık hakkında asgari oranda tahrik indirimi uygulanması gerektiği görüşüyle muhalefet şerhi yazılmıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 gün ve 2012/280, 2012/928 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Kanun’un 99. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nin 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 308. maddesinin 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede; Dairemizce verilen 11/11/2020 tarih 2018/2086 Esas ve 2020/2819 Karar numaralı karar usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29/06/2021 gününde Üye …’in karşı oyu ve oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY :
Sanık …’ın kardeşe karşı öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği tarafımca da kabul edilmekle birlikte, sanık …’in bu suçu kardeşi …’dan kaynaklanan haksız tahrikle işlediği ve bu nedenle sanık hakkında TCK’nin 29. maddesinin asgari oranda uygulanması gerektiği görüşünde olduğumdan sayın çoğunluğun olayda tahrik olmadığı şeklindeki kabulüne katılmıyorum.
Dosya kapsamına göre sanıkla mağdurun kardeş oldukları, babalarının cezaevinde olması nedeniyle iki kardeş ve annelerinin birlikte kaldığı, evin her türlü ihtiyacının sanık … tarafından karşılandığı, yaşça küçük ancak fiziken daha iri olan …’ın uyuşturucu kullanıp kötü arkadaşlar edinerek düzensiz hayat yaşamaya başladığı, sanığın, kardeşi …’ın bu hali nedeniyle annesi ile tartıştığı, anne … ve …’ın o gün ablalarının evinde kaldığı, anne …’nın …’dan eve giderek ayakkabılarını getirmesini istemesi nedeniyle müşterek eve gelip abisi …’in uyuduğunu gören …’ın ona ait telefonu almak istediği, …’ın telefonu satıp uyuşturucu alacağını söylemesi üzerine aralarında tartışma çıktığı, daha iri olan …’ın sanık …’i itekleyip düşürdüğü, üzerine çıkıp boğazını sıktığı, …’ın bu haksız hareketleri nedeniyle sanık …’in atılı eylemi gerçekleştirdiği, bu nedenle hakkında asgari oranda tahrik indirimi uygulanması gerektiği görüşünde olduğumdan aksi yöndeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.