Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/6611 E. 2021/8238 K. 18.05.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6611
KARAR NO : 2021/8238
KARAR TARİHİ : 18.05.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
… Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 28/11/2011 tarih ve 2011/16692 numaralı iddianame ile sanığın 5237 sayılı TCK’nin 106/2-c maddesi gereğince cezalandırılmasının talep edildiği dikkate alındığında, 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesine göre, “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükmü karşısında, tebliğnamenin dosyada basit yargılama usulü değerlendirilmesi gerektiği yönündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında müştekiye karşı 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca basit kasten yaralama ve TCK’nin 106/2-c maddesi uyarınca birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçlarından kamu davası açıldığı, TCK’nin 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçu uzlaşma kapsamında olmadığından 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinin 3. fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca basit kasten yaralama suçunun da uzlaşma kapsamında olmadığı, bu itibarla uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve yapılan uzlaştırma teklifinin de hukuken geçersiz olduğu; kovuşturma aşamasında ise sanık hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan beraat kararı verildiği, bu nedenle CMK’nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın mahkumiyetine karar verilen ve temyiz incelemesine konu edilen basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,

2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.