YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6519
KARAR NO : 2021/2654
KARAR TARİHİ : 01.03.2021
Basit yaralama suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 35, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.860,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tâbi tutulmasına dair Düziçi (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04.04.2013 tarihli ve 2012/365 Esas, 2013/129 Karar sayılı kararının 20.05.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın 23.02./2015 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbarı üzerine yapılan yargılama sonucunda hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 35, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.860,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2018 tarihli ve 2018/117 Esas, 2018/634 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 07.12.2020 tarihli ve 2019/20150 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2021 tarihli ve 2021/1247 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Düziçi (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04.04.2013 tarihli ve 2012/365 Esas 2013/129 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan da hüküm kurulduğu, hükmün açıklanmasına ilişkin Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2018 tarihli ve 2018/117 Esas 2018/634 Karar sayılı kararında ise hakaret suçuna ilişkin hükmün açıklanmadığı anlaşılmakla, anılan eksikliğin zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği düşünülerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre;
1) Düziçi Asliye Ceza Mahkemesince, sanık hakkında neticeten 75 gün adli para cezasına hükmedilmesi ve 5237 sayılı Kanun’un 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı 20,00 Türk lirası ile çarpılması neticesinde 1.500,00 Türk lirası adli para cezasına hükmolunması yerine, yazılı şekilde 1.860,00 Türk lirası adlî para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayin olunmasında,
2) 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, kasten yeni bir suç işlenmesi halinde, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair kararın, 5271 sayılı Kanun’un 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup, 5271 sayılı Kanun’un 232. maddesinde belirtilen hususları içermesi gerektiği, hükmün gerekçesinde, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, yargılama sonucu ulaşılan kanaatin belirtilmesi ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeden, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair önceki karara atıfta bulunulmak suretiyle, 5271 sayılı Kanunun 34, 223 ve 230/1. maddelerine aykırı davranılmasında,
3) Sanığın katılana silahtan sayılan çiçek saksısı ve boya fırçası fırlatmış ve katılanın da parmaklarının yaralanmış olmasına göre, sanığın tamamlanmış silahla kasten basit yaralama suçundan cezalandırılması yerine sanığın cezasından 5237 sayılı Kanun’un 86/3-e maddesine göre artırım yapılmaması ve sanık lehine 5237 sayılı Kanun’un 35. maddesinin uygulanmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Düziçi (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04.04.2013 tarihli ve 2012/365 Esas 2013/129 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan da hüküm kurulduğu, hükmün açıklanmasına ilişkin Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2018 tarihli ve 2018/117 Esas 2018/634 Karar sayılı kararında ise hakaret suçuna ilişkin hükmün açıklanmadığı anlaşılmakla, hakaret suçuna ilişkin zamanaşımı süresi içerisinde hükmün açıklanmasına karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2018 tarihli ve 2018/117 Esas, 2018/634 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesinin (b) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.