YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6204
KARAR NO : 2021/10442
KARAR TARİHİ : 14.06.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Sanığın kasten yaralama suçundan beraatine dair; İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2018 gün ve 2018/283 Esas, 2018/620 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurusunun kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 15/01/2020 gün ve 2019/612 Esas, 2020/56 Karar sayılı kararı

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 15.01.2020 gün ve 2019/612 Esas, 2020/56 Karar sayılı kararının katılan kurum vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1-3-a.1, 86/3.e, 87/3, 53. maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında, ilk derece mahkemesince sanığın beraatine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından ise sanığın TCK’nin 86/1, 86/3-a, e, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarih, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca ilk derece mahkemesince verilen “beraat” kararı istinaf mercii tarafından “mahkumiyet” kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden, kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 15.01.2020 gün ve 2019/612 Esas, 2020/56 Karar sayılı “istinaf başvurusunun kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.