YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5923
KARAR NO : 2021/12819
KARAR TARİHİ : 28.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların temyiz incelemesine konu eylemi, 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 3-e maddesi kapsamında yer alan “Basit Kasten Yaralama” suçuna ilişkin ise de, sanıklar hakkında Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca hazırlanan 2015/3918 numaralı iddianame ile sanıklar hakkında TCK’nin 86/1,86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca da cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nin 251/8. maddesinin ”Basit yargılama usulü, bu kapsama giren bir suçun, kapsama girmeyen başka bir suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde uygulanmaz.” şeklindeki hükmü karşısında, sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanamayacağından; tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
1) Sanıklar hakkında mağdur …’ye karşı ve sanık … hakkında mağdur …’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine; sanıklar hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine ve sanıklar hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık … hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 08.06.2011 tarih ve 2010/402 Esas- 2011/518 Karar, sayılı ilamın tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas olduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında mağdur …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık … hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 08.06.2011 tarih ve 2010/402 Esas – 2011/518 Karar, sayılı ilamın tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas olduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezası üzerinden, TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapıldığında cezanın “1 yıl 15 ay” yerine “2 yıl 3 ay” olarak belirlenmesi, yine bu ceza miktarı üzerinden TCK’nin 87/3. maddesi gereğince (1/3) oranında artırım yapıldığında cezanın “1 yıl 24 ay” yerine “3 yıl” olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
b) Mağdurun kemik kırığının hayat fonksiyonlarını orta (2.) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun kabul edilmesine göre, 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre cezanın yarısına kadar artırılabileceğinin öngörülmesi, adli tıp kriterlerinde de kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesi uyarınca kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi dikkate alınarak makul oranda bir artırım yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK’nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesini ihlal edecek şekilde (1/3) oranında artırım yapılmak suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden  6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.09.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.