Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/5753 E. 2021/3478 K. 09.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5753
KARAR NO : 2021/3478
KARAR TARİHİ : 09.03.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM: Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin 19/08/2020 tarih ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesi hükmüne, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesinde yer alan geçici 5/1-d. maddesi ile “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklinde getirilen sınırlamanın “…kovuşturma evresine geçilmiş…” ibaresine ilişkin esas incelemenin aynı bentte yer alan “…basit yargılama usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş ve böylece “kovuşturma evresine geçilmiş basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden iptal kararı” verilmişse de, temyizen incelenen suçun nitelikli yağma suç isnadından dönüşen kasten yaralama suçu olması ve sanığın yargılamasının Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yürütülmesi karşısında, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı anlaşılmakla, tebliğnamenin bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında bozma öncesi verilen 04.11.2015 tarih ve 2015/78 Esas, 2015/421 Karar sayılı hükümde ikinci kez mükerrirlik hükümleri uygulanmadığı ve sanık aleyhine temyiz olmadığı halde, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkına aykırı olarak, bozma sonrası kurulan hükümde ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafında yer verilen “tekerrüre esas alınan hükümde TCK’nın 58. maddesi uygulandığı anlaşılmakla, sanığın ikinci kez mükerrir olduğundan TCK’nın 58. maddesi ve 5275 sayılı Kanun’un 108/3 maddesi birlikte uygulanarak KOŞULLU SALIVERMEDEN YARARLANDIRILMAMASINA,” ibaresinin çıkartılarak, yerine “sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.