YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5657
KARAR NO : 2021/5618
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraatlere, mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık …’ın yokluğunda karar verildiği, gerekçeli karar duruşmada bildirdiği adresin numarasından farklı olan bir adreste annesi … … imzasına 06.01.2016 tarihinde tebliğ edilmiş ise de, yapılan gerekçeli karar tebliğinin usulsüz olduğu, bu nedenle sanık …’nun öğrenme üzerine 18.01.2016 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz isteminin süresinde olduğu;
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nin 34/2. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan sanık …’ün, SEGBİS sistemi ile katıldığı karar duruşmasında 02.12.2015 tarihinde tefhim edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık kanuni süre geçtikten sonra 22.03.2016 tarihinde temyiz ettiği görülmekte ise de, 5271 sayılı CMK’nin 263/1. maddesinde sanığın, bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin düzenlendiği de gözetilip hüküm açıklanırken temyiz kanun yolu ihtarının usulüne uygun yapılmadığının anlaşılması karşısında, sanık …’in temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında katılan …’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık …’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerekçeli kararın sanığa bizzat 06.01.2016 tarihinde tebliğ edildiği, bu kararı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 14.01.2016 tarihinde temyiz eden sanık …’ın kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin, CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı REDDİNE,
2) Sanıklar …, …, … ve … haklarında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan … vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Katılan …’ın 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik davalara katılma ve hükümleri temyize yetkisi bulunmadığından, katılan … vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı REDDİNE,
3) Sanık … hakkında müşteki …’ü kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık …’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarının türü ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanık …’ın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
4) Sanık … hakkında katılan …’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık … müdafii ile katılan … vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas – 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/2-son maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanığın, katılan …’ı 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca kesme tüfek ile sağ siyatik sinir yaralanması oluşması nedeniyle organlarından birinin işlevinin yitirilmesine ve ağır (5.) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama eylemi nedeniyle, TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçundan belirlenen temel cezasının, TCK’nin 3. maddesi uyarınca “cezada orantılılık” ilkesi uyarınca makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerekirken, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
c) Katılan …’ın organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak nitelikte yaralanması karşısında, TCK’nin 86/3-e ve 87/2-b maddelerinin birlikte uygulanması nedeniyle cezasının 8 yıldan az olamayacağı TCK’nin 87/2,son maddesinin son cümlesinde belirlenmesine rağmen, yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
d) Sanığa TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının katılanın organlarından birinin işlevinin yitirilmesi niteliğindeki yaralanması nedeniyle TCK’nin 87/2-b maddesi uyarınca 2 kat artırılmasına karar verilerek sanığın “3 yıl 18 ay hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, bir kat artırılmasına karar verilerek sanığın “2 yıl 12 ay hapis cezası” ile cezalandırılması ve bu suretle yanlış uygulama yapılması suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile katılan … vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA,
5) Sanık … hakkında katılan …’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık … ile katılan … vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a) Sanığın üzerine atılı suçun TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b,son maddeleri kapsamında olup alt sınırı 5 yıl hapis cezasından fazla olduğundan 5271 sayılı CMK’nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında sanığa zorunlu müdafii tayini gerektiğinden, talimat yasağına aykırı olarak savunmasının alındığı sırada müdafii bulunmakta ise de temyize konu hükmün verildiği mahal mahkemesinde zorunlu müdafii atanmadan yargılama yapılarak hüküm kurulması suretiyle sanığın savunma hakkı kısıtlanarak CMK’nin 188/1. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 87/2-b,son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 8 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının ve ek savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden; savunmasının istinabe yoluyla başka mahkemede aldırılması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (F.C.B. v İtalya, No: 12151/86, 28 Ağustos 1991) kararında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve 5271 sayılı CMK’nin 196/2. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
c) Sanık …’nın katılan …’ı 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca kesme tüfek ile sağ siyatik sinir yaralanması oluşması nedeniyle organlarından birinin işlevinin yitirilmesine ve ağır (5.) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama eylemine TCK’nin 37. maddesi uyarınca iştirak etmesi nedeniyle, sanığın TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçundan belirlenen temel cezasının TCK’nin 3. maddesi uyarınca “cezada orantılılık” ilkesi uyarınca makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerekirken, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
d) Katılan …’ın organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak nitelikte yaralanması karşısında, TCK’nin 86/3-e ve 87/2-b maddelerinin birlikte uygulanması nedeniyle cezasının 8 yıldan az olamayacağı TCK’nin 87/2,son maddesinin son cümlesinde belirlenmesine rağmen, yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
e) Sanığa TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının katılanın organlarından birinin işlevinin yitirilmesi niteliğindeki yaralanması nedeniyle TCK’nin 87/2-b maddesi uyarınca 2 kat artırılmasına karar verilerek sanığın “3 yıl 18 ay hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, bir kat artırılmasına karar verilerek sanığın “2 yıl 12 ay hapis cezası” ile cezalandırılması ve bu suretle yanlış uygulama yapılması suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
f) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile katılan … vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA,
6) Sanıklar … ve … haklarında katılan …’i kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık … ile katılan … vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a) Sanıkların üzerine atılı suçların 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/2,b-son maddeleri kapsamında olup alt sınırı 5 yıl hapis cezasından fazla olduğundan 5271 sayılı CMK’nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında, sanıklara zorunlu müdafi tayini gerektiğinden, müdafii atanmadan yargılama yapılmak suretiyle sanıkların savunma hakkının kısıtlanarak CMK’nin 188/1. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanık …’nın katılan …’ı 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca kesme tüfek ile sağ siyatik sinir yaralanması oluşması nedeniyle organlarından birinin işlevinin yitirilmesine ve ağır (5.) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama eylemine TCK’nin 37. maddesi uyarınca iştirak etmeleri nedeniyle, sanıkların TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçlarından belirlenen temel cezalarının, TCK’nin 3. maddesi uyarınca “cezada orantılılık” ilkesi uyarınca makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerekirken, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
c) Katılan …’ın organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak nitelikte yaralanması karşısında, TCK’nin 86/3-e ve 87/2-b maddelerinin birlikte uygulanması nedeniyle cezasının 8 yıldan az olamayacağı TCK’nin 87/2,son maddesinin son cümlesinde belirlenmesine rağmen, yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
d) Sanıklara TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezalarının katılanın organlarından birinin işlevinin yitirilmesi niteliğindeki yaralanması nedeniyle TCK’nin 87/2-b maddesi uyarınca 2 kat artırılmasına karar verilerek sanıkların “3 yıl 18 ay hapis cezası” ile cezalandırılmalarına karar verilmesi gerekirken, bir kat artırılmasına karar verilerek sanıkların “2 yıl 12 ay hapis cezası” ile cezalandırılması ve bu suretle yanlış uygulama yapılması suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
f) Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde; iddianamede yazılı bulunan 5237 sayılı TCK’nin 39. maddesinin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmesi gerekirken, sanığa TCK’nin 39. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile katılan … vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA,
7) Sanıklar … ve … haklarında katılan …’i kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık … ile katılan … vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a) Sanıkların üzerine atılı suçların 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/2,b-son maddeleri kapsamında olup alt sınırı 5 yıl hapis cezasından fazla olduğundan 5271 sayılı CMK’nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında, sanıklara zorunlu müdafi tayini gerektiğinden, müdafii atanmadan yargılama yapılmak suretiyle sanıkların savunma hakkının kısıtlanarak CMK’nin 188/1. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanık …’nın katılan …’ı 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca kesme tüfek ile sağ siyatik sinir yaralanması oluşması nedeniyle organlarından birinin işlevinin yitirilmesine ve ağır (5.) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama eylemine TCK’nin 39/2-a maddesi uyarınca iştirak etmeleri nedeniyle, sanıkların TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçlarından belirlenen temel cezalarının, TCK’nin 3. maddesi uyarınca “cezada orantılılık” ilkesi uyarınca makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerekirken, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
c) Katılan …’ın organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak nitelikte yaralanması karşısında, TCK’nin 86/3-e ve 87/2-b maddelerinin birlikte uygulanması nedeniyle cezasının 8 yıldan az olamayacağı TCK’nin 87/2,son maddesinin son cümlesinde belirlenmesine rağmen, yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
d) Sanıklara TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezalarının katılanın organlarından birinin işlevinin yitirilmesi niteliğindeki yaralanması nedeniyle TCK’nin 87/2-b maddesi uyarınca 2 kat artırılmasına karar verilerek sanıkların “3 yıl 18 ay hapis cezası” ile cezalandırılmalarına karar verilmesi gerekirken, bir kat artırılmasına karar verilerek sanıkların “2 yıl 12 ay hapis cezası” ile cezalandırılması ve bu suretle yanlış uygulama yapılması suretiyle sanıklara eksik ceza tayini,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile katılan … vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 31.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.