Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/5614 E. 2021/4831 K. 23.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5614
KARAR NO : 2021/4831
KARAR TARİHİ : 23.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yargılama konusu eylemi, 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e maddeleri kapsamında yer alan “Basit Kasten Yaralama” suçuna ilişkin ise de sanık hakkında Kızılcahamam Cumhuriyet Başsavcılığınca hazırlanan 2014/1568 numaralı iddianame ile TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle dava açıldığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesinin “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükmü karşısında, sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanamayacağından; tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1) Gerekçede dairemizin 24.10.2018 Tarih, 2017/20007 Esas ve 2018/15886 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildiğinin ; ancak sanık hakkında haksız tahrik indiriminin sehven uygulanmadığının belirtilmesiyle hüküm ve gerekçe arasında çelişki oluşturulması,
2) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen 180 gün adli para cezasının, aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim uygulanırken, ”150 gün adli para cezası” yerine, hesap hatası yapılarak ”180 gün adli para cezasına” hükmolunması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3) Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince “bir gün karşılığı” miktarının belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.