Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/5097 E. 2021/5068 K. 24.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5097
KARAR NO : 2021/5068
KARAR TARİHİ : 24.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında basit yargılama usulüne tabi olmayan silahla tehdit suçundan kamu davası açıldığı, bu nedenle sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanamayacağından, tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1)Sanığın eylemini eşine karşı silahtan sayılan bıçakla ile gerçekleştirdiği olayda; birden fazla nitelikli hal (TCK’nin 86/3-a ve 86/3-e) ihlaline neden olan sanık hakkında, TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, TCK’nin 61. maddesi uyarınca suçun işleniş biçimi, sanığın kastının yoğunluğu, meydana gelen zarar ve TCK’nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bulancak Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2014 tarih ve 2014/13 Esas – 2014/552 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK’nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas alınabilecek ilamı olmadığının anlaşılması karşısında; TCK’nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, söz konusu ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 24.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.