Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/3637 E. 2021/2649 K. 01.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3637
KARAR NO : 2021/2649
KARAR TARİHİ : 01.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) CGK’nin 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere, katılana yönelik aynı eylemin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden, somut olayda kardeş olan sanıklar arasında menfaat çatışması bulunduğu anlaşılmakla, sanıkların savunmalarının ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 152. maddelerine aykırı davranılması,
2) Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Hükmün gerekçe kısmında sanıkların ellerinde bulunan metal cisimle katılanın kafasına vurmak suretiyle katılanı yaraladıkları kabul edilerek her iki sanığın da 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3e, 87/1-son, 87/1-d-son cümlesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiğinin kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında sanıklar hakkında TCK’nin 86/3-e maddesi uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek çelişkiye neden olunması,
b) Sanıkların eylemi nedeniyle katılanın, hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığının kabul edildiği olayda, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 61. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, 5237 sayılı TCK’nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek hakkaniyete uygun şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.