YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/349
KARAR NO : 2021/482
KARAR TARİHİ : 08.02.2021
Kasten yaralama suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.06.2017 tarihli ve 2016/242 Esas, 2017/216 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.12.2020 tarihli ve 2020/16314 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2021 tarihli ve 2020/113802 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık …’in üzerine atılı basit kasten yaralama suçunun, 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinin, gerek 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile yapılan değişiklik öncesindeki haline, gerekse de söz konusu değişiklik sonrası haline göre uzlaşma kapsamında bulunduğu, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin ise geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı, somut olayda ise sanık hakkında kasten yaralama suçundan yapılan soruşturma sırasında uzlaşma teklifi yapılmadığı gibi, müşteki … …’nın kolluk ifadesinde uzlaşmak istemediğini beyan etmiş ise de; uzlaşma teklif formu imzalatılmadığı ve uzlaşmanın mahiyeti, kabul veya reddinin sonuçları hakkında da bilgi verilmediğinin anlaşılması karşısında, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.06.2017 tarihli ve 2016/242 Esas, 2017/216 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.