YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/343
KARAR NO : 2021/475
KARAR TARİHİ : 08.02.2021
Kasten yaralama suçundan sanık …’nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Devrek Asliye Ceza Mahkemesinin 25.12.2013 tarihli ve 2010/378 Esas, 2013/533 Karar sayılı kararının 10.02.2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 28.03.2017 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2019 tarihli ve 2019/353 Esas, 2019/608 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 20.11.2020 tarihli ve 2019/21460 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.01.2021 tarihli ve 2020/107891 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1) Katılan …’ın 28.09.2011 tarihli 5. celsede vermiş olduğu beyanında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi, sanığın da aynı oturumda şikayetten vazgeçme halinde vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan etmesi karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/4-6 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde,
2) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişiklik yapılmasından önceki haline göre de uzlaşma kapsamında olmasına rağmen, soruşturma evresinde şüpheli ve müştekiye uzlaşma teklifi yapılmadığı gibi, kovuşturma evresinde de uzlaşma teklifi yapılmadığı cihetle, 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254. maddelerinde 6763 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik de nazara alınarak soruşturma dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilerek uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık … hakkında, mağdur …’e yönelik şikayete tabi basit yaralama suçundan TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı ve mağdurun 28.09.2011 tarihli oturumda … hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul etmiş olmasına göre, TCK’nin 73/4 ve CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca şikayetten vazgeçme nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesi yerine sanığın mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2019 tarihli ve 2019/353 Esas, 2019/608 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA ve sanık … hakkında basit yaralamadan açılan kamu davasının mağdur şikayetinden vazgeçtiğinden 5237 sayılı TCK’nin 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.