YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2008
KARAR NO : 2021/9741
KARAR TARİHİ : 03.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar … ve Bekir hakkında mağdur …’a karşı kasten yaralama eylemleri nedeniyle verilen beraat kararlarına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
İfade ve karar tarihinde 15 yaşından küçük mağdur …’ın; velisi olan annesi …’ın 21/05/2014 tarihli 2. celsede alınan beyanlarında oğlu adına sanıklardan şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarih 2013/287 Esas ve 2014/273 sayılı emsal kararına göre; 12-15 yaş grubundaki kişiler ile ilgili olarak mağdurun velisi ile mağdura 5271 sayılı CMK’nin 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin iradelerinin çelişmesi halinde, mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğinden, katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından, mağdur vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık … hakkında katılan …’ya karşı hakaret eylemi ile sanıklar… ,… ve … hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama ve hakaret eylemleri nedeniyle verilen beraat kararlarına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında müşteki Suna’ya karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
Sanık hakkında haksız tahrik hükümleri nedeniyle cezasından indirim yapılması esnasında uygulanan kanun maddesi olan 5237 sayılı TCK’nin 29/1. maddesinin hükümde gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
İlk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle; 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında CGK’nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararı ve 5237 sayılı TCK’nin 3. maddesi uyarınca cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanık hakkında (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
4) Sanık … hakkında katılan …’ya karşı hakaret eylemi nedeniyle verilen beraat kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıt örneğine göre sanığın mahkemenin hüküm tarihinden sonra, temyiz inceleme tarihinden önce 20/03/2020 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, sanık hakkında açılan kamu davası ile ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nin 64/1. maddesinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.