Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/2006 E. 2021/3354 K. 08.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2006
KARAR NO : 2021/3354
KARAR TARİHİ : 08.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyetler ve beraatlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık …’nin 28.01.2014 tarihli duruşmada katılan sanık …’den şikayetçi olduğu ve cezalandırılmasını istediği, bu kapsamda katılan sanık …’nin 5271 sayılı CMK’nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü katılan sıfatıyla da temyize hakkı bulunduğu belirlenerek CMK’nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1)Katılan sanık … hakkında katılan sanık …’ye karşı basit kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen beraat kararları bakımından yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Katılan sanıklar Ayşe ve Abdulselim hakkında katılan sanık …’yi kasten yaralamadan kurulan hükümler bakımından yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)İddianamede talep edilmediği halde, katılan sanıklara 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin katılan sanıklar aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı “ başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 193. maddesine muhalefet edilerek katılan sanıkların savunma hakkının kısıtlanması,
b)Katılan sanık …’nin yaralanmasına ilişkin … Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 21.02.2014 tarihli raporunda …’nin iki ay sonra tekrar değerlendirileceği belirtildiği halde bu değerlendirmenin yapılmadığı, …’nin tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, özellikle söz konusu yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunu gösterir şekilde, 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
c)Katılan sanıklar hakkında hüküm kurulurken takdiri indirim yapılmasında uygulanan yasa maddesinin TCK’nin 62/1. maddesi yerine aynı Kanun’un 62/2. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
d) Katılan sanıklara verilen hapis cezaları bakımından Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden katılan sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar Ayşe ve Abdulselim’in temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.