YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1727
KARAR NO : 2021/2789
KARAR TARİHİ : 02.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezalarına yönelik olarak; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.06.2015 tarih ve 2013/713 Esas, 2015/203 sayılı kararında belirtildiği üzere; sanığın silahla ateş ederek katılanı yaraladığı olayda, TCK’nin 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca, sanığın yalnızca en ağır cezayı gerektiren yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın ayrıca genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçundan TCK’nin 170/1-c maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
b) Hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığın isminin “…” olarak gösterilmesi suretiyle hükümde karışıklığa sebep olunması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas -2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.