YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13260
KARAR NO : 2022/1827
KARAR TARİHİ : 09.03.2022
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : 1) Sanıklar … …ve … hakkında katılan …’e karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 53, 54, 63. ve CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca kazanılmış hak nedeniyle ayrı ayrı 6 yıl hapis cezası
2) Sanıklar …ve …hakkında katılan …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 53, 54, 63. ve CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca kazanılmış hak nedeniyle ayrı ayrı 2 yıl 3 ay hapis cezası
3) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 51, 53, 54, 63. ve CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca kazanılmış hak nedeniyle erteli 2 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar …ve …müdafii, sanık … müdafii
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların üzerlerine atılı suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin edilmiş, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine kurulan hükümlerde eleştirilen ve düzeltilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin; sübuta, suç vasfına, sanıklar …ve …müdafiinin; sübuta, suç vasfına, sanıklar hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddi ile;
1) Sanıklar … …ve … hakkında katılan …’e karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar …ve …hakkında katılan …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden; sanık hakkında bozma sonrası 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35. maddeleri gereğince tayin edilen “12 yıl” hapis cezasının, CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hak nedeniyle “2 yıl 3 ay” hapis cezası olarak infazına karar verildiği, sanığın asıl cezası “12 yıl” olup, kazanılmış hak nedeniyle indirilen cezasının infaza ilişkin olduğu ve ceza miktarı itibariyle sanık hakkında TCK’nin 51. maddesi gereğince erteleme hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi uyarınca hakkındaki hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin 3. fıkrası gereğince denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.05.2010 tarih ve 2010/4-87 Esas – 2010/112 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, aleyhe değiştirme yasağı kapsamına girmediği anlaşılmakla, CMUK’un 322. maddesi gereğince, cezanın ertelenmesine ilişkin fıkranın devamına “hakkındaki hapis cezası ertelenen sanığın TCK’nin 51/3. maddesi uyarınca takdiren 2 yıl 3 ay süreyle denetim süresine tabi tutulmasına, denetim süresi içerisinde herhangi bir yükümlülük yüklenmesine ve uzman kişi görevlendirilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.