YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1218
KARAR NO : 2021/607
KARAR TARİHİ : 09.02.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanıklar müdafiileri
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Katılan sanık … hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının türü ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Katılan sanık … hakkında katılan sanık …’e karşı hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3)Katılan sanıklar …. … …hakkında katılan sanık …’e karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Adli Tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında arttırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun adli tıp raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin (4.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK’nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanıkların cezasında (1/2) oranında arttırım yapılması suretiyle fazla ceza verilmesi,
b)Mahkemece, sanıkların katılana karşı işlediği kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak hükmolunan ”1 yıl 6 ay” hapis cezasının TCK’nin 87/3. maddesi gereğince (1/2) oranında artırılması ile ”1 yıl 15 ay” hapis cezasına çıkartılması gerekirken, ”2 yıl 3 ay” hapis cezası olarak belirtilmesi,
c)Sanıklar hakkında TCK’nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması hükümde unutulmuş ise de; hak yoksunluğunun kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyet kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi de dikkate alınarak, hak yoksunluğu konusunda karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.