YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12104
KARAR NO : 2022/993
KARAR TARİHİ : 09.02.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürme suçuna yardım etme, kasten öldürmeye teşebbüs suçuna yardım etme
HÜKÜMLER : 1) …3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2019 tarih ve2017/780 Esas – 2019/257 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık … hakkında maktul …’ı kasten öldürme suçundan; TCK’nin 37/1, 81/1, 53, 58, 54, 63. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası
b) Sanık … hakkında katılan …’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 37/1, 81/1, 35, 29, 53, 58, 54, 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyet
2) … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 11/12/2020 tarih ve 2019/1945 Esas -2020/1923 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurularının kabulüyle yeniden hüküm kurulması suretiyle;
a) Sanık … hakkında maktul …’ı kasten öldürmeye yardım etme suçundan; TCK’nin 81/1, 39/1-2-a-c, 29, 53, 58, 54, 63. maddeleri uyarınca13 yıl 6 ay hapis cezası
b) Sanık … hakkında katılan …’i kasten öldürmeye teşebbüs suçuna yardım etme suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 39/1-2-a-c, 29, 53, 58, 54, 63. maddeleri uyarınca 4 yıl 8 ay hapis cezasına mahkumiyetine dair kararı
TEMYİZ EDENLER : Sanık … müdafii, katılan … vekili

İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizin 16.06.2021 tarih ve … Karar sayılı ilamı ile sanık … hakkında maktul …’ı kasten öldürme, katılan …’i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik verilen kararlar yönünden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 19.10.2021 tarih KD – 2021/126255 sayılı itiraznamesi ile;
“İtirazın konusu sanığın adli sicil kaydında yazılı …1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.05.2010 tarih ve 2010/58 Esas – 2010/183 karar sayılı ilamı ile uyuşturucu ticareti suçundan verilip kesinleşen 4 yıl 2 ay hapis ve 10.000 TL adli para cezasına dair ilamın infaz tarihi itibariyle tekerrüre esas kabul edilip edilmeyeceğine ilişkindir.
5237 sayılı TCK 58/2-b maddesine göre “tekerrür hükümleri önceden işlenen suçtan dolayı, beş yıl veya daha az süreli hapis yada adli para cezasına mahkumiyet halinde bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.” hükmü mevcuttur.
Sanık hakkında ilk derece ve istinaf aşamasında tekerrüre esas kabul edilen ilamda hem hürriyeti bağlayıcı ceza hem de adli para cezası bulunmaktadır. Ayrı rejimlere tabii olmakla birlikte bir ilamda hem hapis hem de para cezası bulunmakta ise her ikisinin infaz edilmesinden sonra ilamın infazı gerçekleşmiş olacaktır.
Bu genel açıklama karşısında itiraz konusu ilamdaki 4 yıl 2 ay hapis cezasının 04.08.2014 tarihinde infaz edildiği, buna karşın aynı ilamda tayin olunan 10.000 TL adli para cezasının 02.01.2017 tarihinde infaz edildiği kayıtlarda görülmektedir. Bu haliyle sanık hakkında uyuşturucu ticareti suçundan verilen cezalara ilişkin infaz 02.01.2017 tarihinde infaz edilmiş olmakla bu tarihten sonraki üç yıl içerisinde işlenecek suçlarda tekerrüre esas kabul edilecektir.
Sanık … hakkında mahkumiyete konu yeni suç 07.08.2017 tarihinde işlenmiş olduğundan önceden işlenen suçtan dolayı üç yıl içerisinde yeni bir suç işlenmiş olduğundan yasal şartları oluşmakla tekerrür hükümlerinin uygulanacağı açıktır. Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Sanıklardan … hakkında kasten öldürme ve öldürmeye teşebbüs suçlarına yardım suretiyle katılmaktan kurulan mahkumiyet kararlarında uygulanan bozma ilamındaki tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı hükmünün kaldırılması,
Diğer taraftan ilamlarda karışıklığa meydan verilmemesi açısından sanık …’ın …’e karşı gerçekleştirilen “Kasten öldürmeye teşebbüs” suçuna yardım etmek suretiyle başlayan cümlenin “kasten öldürme” olarak düzeltilmesine karar verilmesi gerektiğinden” bahisle dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;

Gereği görüşülüp düşünüldü:
A) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazının KABULÜNE,
B) Dairemizin 16.06.2021 tarih ve … Karar sayılı ilamının; (3) numaralı sanık … hakkında maktul …’ı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik “temyiz isteminin düzeltilerek esastan reddi ile hükmün onanmasına” ilişkin kısmı ile (4) numaralı sanık … hakkında katılan …’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik “bozma” kararının KALDIRILMASINA,
1) Sanık … hakkında katılan …’e karşı “kasten öldürmeye teşebbüs suçuna yardım etme” suçu yönünden;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmolunan hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, hükümden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren, 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
… Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 11/12/2020 tarih ve 2019/1945 Esas – 2020/1923 Karar sayılı “istinaf başvuruları kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; suçun işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığına, suçun kanuni unsurlarının oluşmadığına, sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan … vekilinin; sanığın söz konusu eyleme TCK’nin 37/1. maddesi kapsamında iştirak ettiğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında maktul …’a karşı “kasten öldürme suçuna yardım etme” suçu yönünden;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin; suçun işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığına, suçun kanuni unsurlarının oluşmadığına, sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Dosya içeriğine göre sanık …’ın, diğer sanık … tarafından maktul …’a karşı gerçekleştirilen “kasten öldürme” suçuna, sanık …’in yanında bulunarak manevi destek vermek, sanık …’in istemesi üzerine araçtaki tüfeği kendisine vermek ve olay yerine dağılan boş kartuşları toplamak suretiyle “kasten öldürme suçuna yardım etmek” suretiyle iştirak ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde yardımın derecesi gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nin 39. maddesinde “… müebbet hapis cezasını gerektirmesi hâlinde, on yıldan onbeş yıla kadar hapis cezası” şeklinde belirtilen kanuni sınırlar gözetilerek makul bir ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde ceza aralığında yer alan kanuni üst sınırın aşılması suretiyle “18 yıl” hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
b) Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, hükümden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin eklenmiş olması gözetilerek, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafiinin bu itibarla yerinde görülen temyiz isteminin kabulü ile … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 11/12/2020 tarih ve 2019/1945 Esas – 2020/1923 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı ve sanığın tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/2-b maddesi gereğince “… Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.