Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2021/11919 E. 2022/1891 K. 10.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11919
KARAR NO : 2022/1891
KARAR TARİHİ : 10.03.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)…2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2019 tarih ve 2019/13 (E), 2019/190 (K) sayılı kararı; sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-a, 87/3, 62, 58, 51. maddeleri uyarınca erteli 1 yıl 16 ay 3 gün hapis cezası,
2)… Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2019/3436 (E), 2020/2266 (K) sayılı kararı; istinaf başvuruları üzerine anılan mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-a-b, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 16 ay 3 gün hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık, katılan kurum vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

… Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2019/3436 (E), 2020/2266 (K) sayılı kararının sanık tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde, katılan kurum vekili tarafında süre geçtikten sonra temyiz edildiği anlaşılmıştır.

Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Katılan kurum vekilinin temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
Katılan kurum vekilinin yokluğunda verilen kararın, elektronik tebligat yoluyla sanık müdafiine yapıldığı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 7/a ve Elektronik Tebligat Yönetmeliğinin 9. maddelerine göre elektronik yolla yapılan tebligatın muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayıldığı gözetildiğinde; tebligatın sanık müdafiine 10.11.2020 tarihinde yapılmış sayıldığı, katılan kurum vekili tarafından temyiz isteminin ise 5271 sayılı CMK’nin 291/1. maddesinde belirtilen on beş günlük yasal temyiz süresinden sonra 07.12.2020 havale tarihli dilekçeyle yapıldığı anlaşılmakla; katılan kurum vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan ilk derece mahkemesinin 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-a, 87/3, 62, 58, 51. maddeleri uyarınca erteli 1 yıl 16 ay 3 gün hapis cezasına dair mahkumiyet hükmünün, bölge adliye mahkemesince kaldırılarak sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-a-b, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 16 ay 3 gün hapis cezasına mahkum edildiği, cezanın ertelenmediği anlaşılmakla; CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince, hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu, anlaşılarak yapılan incelemede;
Adli sicil kaydına göre; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 58 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerekirken tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
… Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2019/3436 (E), 2020/2266 (K) sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın; atılı suçu işlemediğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine, artırım maddelerinin usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “…2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.