YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11639
KARAR NO : 2022/1368
KARAR TARİHİ : 22.02.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
SUÇ TARİHLERİ : 14/05/2015 ve 2015 Mayıs ayının ilk haftası
HÜKÜMLER : a-Sanık …’nün kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a, 53. ve 58. maddeleri gereğince 9 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair karar;
b-Sanık …’nın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29. ve 52/2-4. maddeleri gereğince 4.040-TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair karar;
c-Suça sürüklenen çocuk …’ın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29. ve 52/2-4. maddeleri gereğince 5.400-TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair karar;
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar, suça sürüklenen çocuk

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında mağdur …’ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın işlediği iddia olunan hakaret suçundan açılmış kamu davası hakkında bir karar verilmemiş ise de, mahkemece zamanaşımı süresi boyunca her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
14/07/2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 251. maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme göz önünde bulundurulduğunda sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanamayacağı anlaşıldığından tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas – 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi infaz aşamasında re’sen gözetileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, haksız tahrikin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, lehe hükümlerin uygulanmamasına, verilen cezanın fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
14/07/2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 251. maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme göz önünde bulundurulduğunda sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanamayacağı anlaşıldığından tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın eylemini silahtan sayılan sopa ile gerçekleştirdiğine yönelik kabule rağmen, hükümde uygulama maddesi olarak TCK’nin “86/3-e.” maddesi yerine, aynı kanunun “86/3-a.” maddesinin gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çiftlik Asliye Ceza Mahkemesinin 12.11.2014 tarihli ve 2014/215 Esas – 20014/236 Karar sayılı ilamına konu suçun, TCK’nin 106/1-1. cümlesi kapsamında yer alan “Tehdit” suçuna ilişkin olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi gereğince yeniden düzenlenen uzlaşma hükümleri ile tekerrüre esas alınan suçun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış ise de sanığın güncel adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca ilamının bulunduğu Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 tarihli ve 2011/10-214 Esas – 2011/270 Karar sayılı kararı uyarınca bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, verilen cezanın fazla olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
3) Suça sürüklenen çocuk … hakkında mağdur …’ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Suç tarihi itibarıyla suça sürüklenen çocuğun 15-18 yaş arasında bulunduğu, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35/1-3 maddesi gereğince sosyal inceleme raporu aldırılması, sosyal inceleme yaptırılmaması halinde ise bunun gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği, suça sürüklenen çocuk hakkında kuruluna hükümde, sosyal inceleme yaptırılmamasının gerekçesine yer verildiği anlaşılmakla tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuğun suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, haksız tahrikin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, suça sürüklenen çocuğun savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuğun, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, lehe hükümlerin uygulanmamasına, verilen cezanın fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Suç tarihi itibarıyla 15-18 yaş arasında bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nin 31/3. maddesi gereğince yaş küçüklüğü nedeniyle indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince hükmün TCK’nin 29. maddesinin uygulandığı, 9. Fıkrasının 3. paragrafından sonra gelmek üzere “Suç tarihi itibarıyla 15-18 yaş arasında bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nin 31/3. maddesi gereğince (1/3) oranında indirim yapılarak 3.600-TL adli para cezası ile mahkumiyetine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.