YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10251
KARAR NO : 2021/12743
KARAR TARİHİ : 27.09.2021
Kasten yaralama suçundan sanıklar …, … ve …’in mahkumiyetine dair Elazığ 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarihli ve 2018/172 Esas, 2019/212 Karar sayılı kararına karşı katılanlar tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 18.02.2020 tarihli ve 2019/2455 Esas, 2020/225 Karar sayılı kararı ile sanıkların katılanlar … …ve … …’e yönelik eylemleri nedeniyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın görevli ve yetkili Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasını müteakip, yapılan yargılama neticesinde, mahkemenin görevsizliğine, dosyanın Elazığ Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine ilişkin Elazığ 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2020 tarihli ve 2020/191 Esas, 2020/174 Karar sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile anılan görevsizlik kararının kaldırılmasına dair Elazığ 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.08.2020 tarihli ve 2020/226 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.04.2021 tarihli ve 2020/16046 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.06.2021 tarihli ve 2021/71136 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanıkların katılan … Ş…’i batın sol üst kadranda 2-3 cm’lik batına nafiz, sağ alt kadranda 2-3 cm’lik batına nafiz birer bıçak darbesi ile katılan…’i ise kafa-alın bölgesine sopa ile vurarak alın bölgesinde 3×4 cm’lik ödem olacak şekilde yaraladıkları, yaralanmaları sonucu katılanlar … … ve ……in hayati tehlike geçirdiği anlaşılmakla, katılanlardaki her bir yara nedeniyle ayrı ayrı yaralanmaların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte hafif olup olmadığı, hayatlarını tehlikeye sokup sokmadığı, kemik kırığı olup olmadığı, kemik kırığı var ise hayat fonksiyonlarına etkisinin kaçıncı derecede olduğu, duyu veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı, yüzde sabit ize neden olup olmadığı yönünde Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılarak sonucuna göre, gerçekleşen eylemlerde sanıkların suçta kullandıkları saldırı aletlerinin niteliği, darbe sayısı ve şiddeti, mağdurların vücudunda meydana getirilen yaraların yerleri, nitelik ve nicelikleri esas alınmak suretiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1 ve 35/2. maddeleri kapsamında “kasten öldürmeye teşebbüs” suçunu oluşturup oluşturmayacağı yönündeki değerlendirmenin üst dereceli mahkeme olan ağır ceza mahkemesine ait olduğu
gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece verilen görevsizlik kararına karşı merciin itirazın kabulü ile görevsizlik kararının kaldırılmasına dair karara yönelik kanun yararına bozma isteminin mahiyeti nazara alındığında incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 27.09.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.