YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5621
KARAR NO : 2021/10374
KARAR TARİHİ : 10.06.2021
(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından Havza Asliye Ceza Mahkemesinin 10/08/2018 tarihli ve 2018/39 değişik iş sayılı kararı ile 6 yıl 13 ay hapis cezasına hükümlü …’in, bu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına yönelik talebin, açık ceza infaz kurumundan evvelce iki kez firar ettiği, bu nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşımadığından bahisle reddine dair Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 19/06/2020 tarihli ve 2020/1208 sayılı kararına yönelik şikayetin reddine ilişkin Vezirköprü İnfaz Hakimliğinin 01/07/2020 tarihli ve 2020/195 esas, 2020/192 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 22/07/2020 tarihli ve 2020/270 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesinde, “(1) (Değişik:14/4/2020-7242/46 md.) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla, açık ceza infaz kurumunda veya çocuk eğitimevinde bulunan ve koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, hükmün infazına ilişkin işlemleri yapan Cumhuriyet başsavcılığının bulunduğu yer infaz hâkimi tarafından karar verilebilir.(2) (Değişik:14/4/2020-7242/46 md.) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler.” şeklinde,
7242 sayılı Kanun’un 52. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un geçici 6/1-2-3. maddesinde, “Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (madde 87, fıkra iki, bent d), işkence suçu (madde 94 ve 95), eziyet suçu (madde 96), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre, “üç yıl” olarak uygulanır.(2) 30/3/2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından, Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere; a) Sıfır-altı yaş grubu çocuğu bulunan kadın hükümlüler ile yetmiş yaşını bitirmiş hükümlüler hakkında 105/A maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “iki yıl”lık süre, “dört yıl” olarak uygulanır. b) Maruz kaldığı ağır bir hastalık, engellilik veya kocama nedeniyle hayatını yalnız idame ettiremeyen altmışbeş yaşını bitirmiş hükümlülerin koşullu salıverilmeleri için ceza infaz kurumlarında geçirmeleri gereken süreler, azami süre sınırına bakılmaksızın 105/A maddesinde düzenlenen denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilebilir. Ağır hastalık, engellilik veya kocama hâli, Adalet Bakanlığınca belirlenen tam teşekküllü hastanelerin sağlık kurullarınca veya Adlî Tıp Kurumunca düzenlenen bir raporla belgelendirilir. (3)Birinci ve ikinci fıkra hükümleri, iyi hâlli olmak koşuluyla kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan hükümlüler hakkında da uygulanır.” şeklinde,
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/2-c maddesinde, “Çocuk eğitimevleri hariç, kapalı kurumlardan firar edenler ile açık kurumlardan ikinci kez firar etmiş olanların, firar tarihinden önce kesinleşmiş olan cezaları ve koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamı…kapalı kurumlarda infaz edilir ” şeklinde yer alan düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde,
Açık ceza infaz kurumunda bulunan ya da açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen ve iyi halli oldukları belirlenen hükümlülerin, 5275 sayılı Kanun’da belirtilen diğer şartların varlığı halinde, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezanın infazı usulünden faydalanmaları asıl ise de; 30/03/2020 tarihine kadar işlenmiş bir kısım suçların infazına dair 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 6/1-2. maddesindeki düzenlemeden, aynı maddenin 3. fıkrasındaki hükme göre, kapalı ceza infaz kurumunda kalan iyi halli hükümlülerin de faydalanacağının belirtilmesi ve anılan maddede evvelce açık ceza infaz kurumundan iki kez firar ettiği için kapalı ceza infaz kurumunda bulunan hükümlülerin söz konusu düzenlemeden yararlanamayacağına dair özel, kısıtlayıcı bir hükmün de bulunmaması karşısında, 30/03/2020 tarihine kadar işlenmiş bir kısım suçların infazı sırasında, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezanın infazı usulünden faydalanmak için, açık cezaevinde bulunma ya da kapalı ceza evinde olup da açık cezaevine ayrılma şartlarının taşınmasının gerekmediği, hapis cezasının belirli bir bölümünün infaz edilmiş olması ve iyi halli olunması durumunda, hapis cezanın koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak koşuluyla infazının mümkün olduğu, iyi halli olup olmadığı hususundaki tespitin ise hükümlünün mevcut durumu gözetilmek suretiyle ve somut gerekçelere dayandırılmak kaydıyla idarenin takdirinde olduğu,
Somut olayda, Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulunun 19/06/2020 tarihli kararıyla iyi halli olduğu anlaşılan hükümlünün, iş bu cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, itirazın belirtilen nedenlerle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13/11/2020 gün ve 94660652-105-55-14778-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 22.07.2020 tarihli ve 2020/270 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.