YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4850
KARAR NO : 2021/10321
KARAR TARİHİ : 10.06.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILAN
MAĞDURLAR : …, …
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli kasten yaralama, olası kastla yaralama, basit kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : 1) Sanık … hakkında;
a) Katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35/2, 29, 53 maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası
b) Katılan …’a yönelik 14/09/2013 tarihli nitelikli kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 87/3, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası
c) Katılan …’a yönelik 15/09/2013 tarihli basit kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/2, 86/3-e, 53 maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası
ç) Mağdur …’a yönelik olası kastla yaralama suçundan TCK’nin 86/2, 86/3-e, 21/2, 53 maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası
2) Sanık … hakkında;
a) Mağdur …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan TCK’nin 109/1, 109/3-a-b, 53 maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası
b) Katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 53 maddeleri uyarınca 3 ay 15 gün hapis cezası
3) Sanık … hakkında; Mağdur …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan TCK’nin 109/1, 109/3-a-b, 62, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası
4) Sanık … hakkında; Katılan …’a yönelik basit kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraat
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık … müdafii, sanıklar … ve … müdafiileri

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık … müdafiinin 23/09/2016 havale tarihli dilekçesinde, sanık … hakkında katılan …’a yönelik silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz etmediklerini açıkça belirtmesi karşısında, silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü inceleme dışı bırakılmıştır.
Katılan sanık … müdafiinin, sanık sıfatıyla temyiz istemine ilişkin 15/04/2016 havale tarihli süre tutum dilekçesi verdiği ve bu dilekçesinde katılan sıfatıyla temyiz isteminde bulunmadığı anlaşıldığından, katılan sanık müdafiinin 05/08/2016 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesindeki sanık … hakkındaki basit kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmü yönünden katılan sıfatıyla temyiz ettiklerine ilişkin talebinin süresinden sonra yapıldığı ve incelenme olanağı bulunmadığından, katılan … vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
A) Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
B) Sanık …’ın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde, sanık … hakkında tayin olunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
C) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın; mağdur …’a yönelik olası kastla yaralama, katılan …’a yönelik nitelikli kasten yaralama ve basit kasten yaralama, katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, sanıklar … ve …’in mağdur …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, sanık …’ın katılan …’a yönelik silahla basit kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye dayalı, hukuka ve hakkaniyete aykırı karar verildiğine, katılan …’a yönelik hüküm yönünden sübuta, suçun unsurlarının oluşmadığına, suç vasfına, meşru müdafaaya, takdiri ve yasal indirimlerin uygulanmamasının usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılan …’a yönelik hüküm yönünden meşru müdafaaya, mağdur …’a yönelik hüküm yönünden suç vasfına, sanıklar … ve … müdafiilerinin; müvekkillerinin beraati gerektiğine, sübuta, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, delillerin takdirinde hataya düşüldüğüne, eksik, yetersiz ve çelişkili beyanlara dayanılarak karar verildiğine, sanık … hakkında TCK’nin 62. maddesinin uygulanmamasının hatalı olduğuna, sanık … hakkında katılan …’a yönelik basit kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden sübuta, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına, haksız tahrik indiriminin en üst dereceden uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik olası kastla yaralama, katılan …’a yönelik nitelikli kasten yaralama ve basit kasten yaralama, katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar … ve … hakkında mağdur …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’a yönelik silahla basit kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
a) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanığın, hastaneye gelen katılana bıçak ile saldırdığı ve hastane içerisine kaçan katılanı bıçakla kovaladığı, ancak güvenlik görevlilerinin araya girmesi ile sanığın elinden bıçağın alındığı ve sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, akabinde sanığın katılana yeniden saldırdığı ve eliyle vurmak suretiyle katılanı adli raporda belirtildiği şekilde basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaraladığı olayda; sanığın katılanı yaralamaya yönelik birden çok eylemini aynı suç işleme kastıyla ve çok kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleştirmesi dikkate alındığında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2020 tarih ve 2015/3-1206 Esas – 2020/31 Karar sayılı ilamı gereğince, sanığın eylemlerinin bir bütün olarak tek başına ”silahla basit kasten yaralamaya teşebbüs” suçu olarak değerlendirilmesi ve sanık hakkında TCK’nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca uygulama yapılırken tamamlanmış basit kasten yaralama suçu için öngörülen cezanın altına düşmeyecek şekilde bir ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
c) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezasından TCK’nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak “4 ay 15 gün” hapis cezası yerine “3 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.