YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4650
KARAR NO : 2021/11090
KARAR TARİHİ : 23.06.2021
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
MAKTUL : …
KATILANLAR : … , …, …, … , …
SUÇLAR : Nitelikli Kasten Öldürme Suçuna Yardım, 6136 sayılı Kanun’a Muhalefet
HÜKÜMLER : 1) Sanık …’ın maktul …
…’nu nitelikli kasten öldürmeye yardım etme suçundan;
a) İlk Derece Mahkemesi yönünden;
Sanık …’ın 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine dair, Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/251 Esas – 2019/102 Karar sayılı kararı,
b) Bölge Adliye Mahkemesi yönünden;
“Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/251 Esas – 2019/102 Karar sayılı sanık … hakkında maktul …’na yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan verilen beraat kararının 5271 sayılı CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılması ile sanık …’ın 5237 sayılı TCK’nin 82/1-a-h, 39/1, 53 ve 63/1. maddeleri uyarınca15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi’nin 13/12/2019 tarih ve 2019/2476 Esas – 2019/2325 Karar sayılı kararı,
2) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan;
a) İlk Derece Mahkemesi yönünden;
Sanık …’ın 6136 sayılı Kanun’un 12/1, 52/2 ve 53/1. maddeleri uyarınca verilen 7 yıl hapis ve 20.000-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/251 Esas – 2019/102 Karar sayılı kararı,
b) Bölge Adliye Mahkemesi yönünden;
“Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/251 Esas – 2019/102 Karar sayılı sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılması ile sanık …’in 6136 sayılı Kanun’un 13/2, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 6 ay hapis ve 20.000-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi’nin 13/12/2019 tarih ve 2019/2476 Esas – 2019/2325 Karar sayılı kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık … müdafiileri, sanık … ve müdafii
TÜRK MİLLETİ ADINA
Dairemizin 2021/8397 sayılı esasında kayıtlı bulunan hükümlerin, temyiz incelemesine konu olan bu dosyamızla bağlantılı olması ve delillerin birlikte değerlendirilmesi uygun görülmekle, her iki dosya yönünden eş zamanlı olarak birlikte yapılan temyiz incelemesinde;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 13/12/2019 tarih ve 2019/2476 Esas – 2019/2325 Karar sayılı kararının sanık … müdafiileri ile sanık … ve müdafii tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezalarının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar müdafiilerinin duruşmalı inceleme isteminin 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
1) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin yapmış olduğu duruşma sonrasında verdiği “Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/251 Esas – 2019/102 Karar sayılı … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılması ile sanık …’in 6136 sayılı Kanun’un 13/2, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 6 ay hapis ve 20.000-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık …’ın; kesinlikle hedef gözeterek ateş etmediğine, mahkemenin yeniden suç işlemeyeceği konusundaki kanaatinin doğru olmadığına ve tamamen tehdit altında olayın içerisinde bulunduğuna, içten pişmanlığının göz önünde bulundurularak hakkaniyetli bir karar verilmesine ve sanık … müdafiinin; sanığın ateşli silahı bulundurmadığı, taşımadığı ve nakletmediğine, sadece baskı altında kaldığı için kendisini bu suça sürükleyenlere silahı nereden bulacağını dile getirdiğine, silahın eski ve kullanılmaz bulunduğuna, bu nedenle suçun oluşmadığına, cezanın takdiren ve teşdiden üst hadden verilmesinin hakkaniyete aykırı bulunduğuna, TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılmamasının da yasa metni ile çeliştiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında maktul …’nu nitelikli kasten öldürme suçuna yardım suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, 17.06.2015 günü saat 18:45 sıralarında maktul …’ın ikamet ettiği apartmanın demir olan giriş kapısı önüne maktulün kullandığı siyah renkli jeep tarzı aracı ile gelerek aracını park ettiği, araçtan önce katılan … ‘ın inerek aracın arkasına bagaj kısmına geçtiği, birkaç saniye sonra da maktul …’ın şoför kapısının olduğu yerden inerek aracın arkasına bagaj kısmına doğru ilerlediği, bu sırada beyaz renkli bir araçtan inen elinde uzun namlulu silah olan beyaz tişörtlü maskeli bir şahıs ile elinde kısa namlulu silah olan siyah tişörtlü ve maskeli sanık …’in maktul …’a ateş ederek ilerledikleri, maktulün aracın ön kısmına doğru kaçmaya çalışırken düştüğü, elinde uzun namlulu silah olan şahsın maktulün aracının arkasından bir şeyler aldığı ve bu sırada maktule doğru ateş etmeye devam ettiği, maktulün yaralandığı, elinde kısa namlulu silah olan sanık …’in de maktulün ikametinin önünde park halinde bulunan gri renkli aracın üst kısmından silahla ateş ettiği, maktulün demir kapıyı yaralı halde açmaya çalıştığı, bu sırada her iki şahsın da ateş etmeye devam ettikleri, beyaz tişörtlü şahsın yerden aldığı çantayı beyaz renkli aracın arka kısmından içeri bıraktığı, her iki şahsın da beyaz renkli araca binmeye çalıştığı, bu esnada sanık …’in araca binmeden maktulün aracına doğru koşup yerden bir cisim alarak beyaz renkli aracın sol arka kapısından bindiği ve beyaz renkli aracın hızla olay yerinden uzaklaştığı, bu olayı bizzat gerçekleştiren şahısların üç kişi olduğu, şoför mahallinde bulunan şahsın araçtan inmediği, olay sonucu maktul …’ın kaldırıldığı hastanede öldüğü, bu olayda kullanılan uzun namlulu silahın aynı gün olay saati öncesinde sanık …’dan temin edildiği anlaşılan olayda; dosya kapsamına göre sanık …’ın diğer sanık …’in yağma suçunu işleyeceğini bilmesine rağmen sanık …’a suçta kullanılan silahı verdiği ve bu haliyle yağma suçuna yardım ettiği sabit ise de, sanık …’ın yağma sırasında öldürme suçunun da işleneceğine dair bilgisi bulunduğuna, bu kapsamda yağma suçunu gerçekleştirmek amacıyla sanık …’ın ve diğerlerinin adam öldürme suçunu da işleyeceği hususunda sanık …’ın diğer sanıklarla fikir ve eylem birliği içerisinde bulunduğuna, bu hususun sanık …’ın kabulünde olduğuna ve sanık …’ın silahı sanık …’a verirken yağma suçunun işleneceği sırada adam öldürme suçunun da işleneceğini bildiğine, bilerek ve isteyerek silahı sanık …’a verdiğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi karşısında, sanık …’ın 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi yerine, yanlış gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafiilerinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 13/12/2019 tarih ve 2019/2476 Esas – 2019/2325 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün CMK’nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine, gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23/06/2021 gününde oy birliği ile karar verildi.