Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/3963 E. 2021/10725 K. 16.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3963
KARAR NO : 2021/10725
KARAR TARİHİ : 16.06.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
MAKTUL : …
KATILANLAR : …, …, …, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı
SUÇ : Kasten Öldürme
HÜKÜMLER : 1) İlk Derece Mahkemesi yönünden;
Sanık hakkında “kasten öldürme” suçundan, 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile mahkumiyete dair; İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03/09/2019 tarih ve 2019/168 Esas – 2019/360 Karar sayılı kararı,
2) Bölge Adliye Mahkemesi yönünden;
Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık … müdafii ile katılanlar …, … ve … vekili ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine dair;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/06/2020 tarih ve 2019/2176 Esas – 2020/671 Karar sayılı kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık … müdafii, katılanlar …, … ve … vekili, katılan Bakanlık vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/06/2020 tarih ve 2019/2176 Esas – 2020/671 Karar sayılı kararının sanık … müdafii ve katılanlar …, … ve … vekili ile katılan Bakanlık vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık … hakkında maktul …’ı kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık … müdafii ve katılanlar …, … ve … vekili ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine istinaf başvurusunun kabulü ile dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde; “istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine” dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12/06/2020 tarih ve 2019/2176 Esas – 2020/671 Karar sayılı kararında düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin; sanığın planlayarak isteyerek ve bilerek suça konu öldürme eylemini gerçekleştirmediğine, kastının bulunmadığına, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin üst sınırdan uygulanması gerektiğine, katılanlar …, … ve … vekilinin; sanığın tasarlayarak ve canavarca hisle maktulü öldürdüğüne, hiçbir takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, katılan Bakanlık vekilinin; eksik inceleme ve araştırma sonucunda verildiğine, sanığın üst sınırdan ceza alması gerektiğine, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine;
Ancak;
“Mahkumiyetine karar verilen sanığın katılan Bakanlık lehine hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesi uyarınca vekalet ücreti ödemesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi”, yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, 5271 sayılı CMK’nin 303/1-h maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına ayrı bir paragraf olarak; “İlk derece mahkemesi hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin II. kısmının II. bölümü uyarınca 5450,00- TL maktu vekalet ücretinin sanık …’dan alınarak katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMLERİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesi’ne, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 16/06/2021 gününde oy birliği ile karar verildi.