Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/3942 E. 2021/4416 K. 17.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3942
KARAR NO : 2021/4416
KARAR TARİHİ : 17.03.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : 1) Sanığın mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53, 58 maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair;
… 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2018 tarih ve 2018/125 (E), 2018/565 (K) sayılı kararı
2) Sanık müdafinin istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35/2, 29, 62, 53, 58 maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasına ve 5271 sayılı CMK’nin 283/1 maddesi uyarınca neticeten 3 yıl 9 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair; … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 05/02/2020 tarih ve 2018/4212 (E), 2020/359 (K) sayılı kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

… Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 05/02/2020 tarih ve 2018/4212 (E), 2020/359 (K) sayılı kararının sanık müdafi tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
İlk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62/1, 53, 58 maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedildiği, sanık müdafinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak TCK’nin 81/1, 35/2, 29, 62, 53, 58 maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği ve aleyhe istinaf olmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 283/1 maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gereği sonuç cezanın “3 yıl 9 ay” hapis cezası olarak belirlendiği, her ne kadar ilk derece mahkemesinin beş yıl veya daha az hapis cezasını arttırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değil ise de; Bölge Adliye Mahkemesince sanığa verilen netice cezanın “3 yıl 9 ay” hapis cezası olup, “3 yıl 9 ay” hapis cezası üzerinden kazanılmış hakkının infaza ilişkin olduğu, bu haliyle Bölge Adliye Mahkemesince sanığa verilen ceza miktarı artırılmış olduğundan, kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Tanık …’in ve temyiz dışı sanık …’in olayın akabinde kollukta alınan ifadelerine göre, sanık lehine haksız tahrik nedeni sayılabilecek mağdurdan kaynaklanan haksız bir fiil bulunmadığı halde, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz nedeni bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
… Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 05/02/2020 tarih ve 2018/4212 (E), 2020/359 (K) sayılı mahkumiyet hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “… 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.