Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/3336 E. 2021/3946 K. 12.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3336
KARAR NO : 2021/3946
KARAR TARİHİ : 12.03.2021

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet suçundan Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2017 tarihli ve 2017/5 esas, 2017/254 sayılı kararı ile 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükümlü …’ın, bu cezasının infazı sırasında, denetimli serbestlik tedbiri ile infaz hükümlerinden yararlanma talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine ilişkin Kocaeli İnfaz Hakimliğinin 31/05/2019 tarihli ve 2019/2874 esas, 2019/2926 sayılı kararını müteakip, hükümlünün kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getirmemekte ısrar ettiğinden bahisle şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının infazı için 03/07/2019 tarihinden itibaren kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair İstanbul İnfaz Hakimliğinin 28/08/2019 tarihli ve 2019/1387 esas sayılı kararını müteakip, bu defa hükümlünün 22/07/2019 tarihinden itibaren kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair aynı Hakimliğin 09/10/2019 tarihli ve 2019/1387 esas, 2019/1372 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2019 tarihli ve 2019/1397 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezasının infazına karar verilen hükümlünün sigortalı olarak bir işte çalıştığından bahisle kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine ara verildiği, denetimli serbestlik müdürlüğü görevlilerince hükümlünün beyan ettiği işyerinde yapılan denetimde hükümlünün 22/07/2019 tarihinde işyerinden ayrıldığının tespiti üzerine, durumun yükümlülük ihlali olarak kabulüyle hükümlünün uyarılmasına karar verilmesini müteakip, hükümlünün bu kez 06/08/2019 tarihinde bireysel rehberlik görüşmesine gitmediğinin tespit edildiğinden bahisle yükümlülük ihlalinde ısrar ettiği gerekçesiyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiği anlaşılmış ise de; Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliğinin 84/7. maddesinde “Hükümlünün;
a) Çalışmasına engel bir sağlık problemi olduğunu,
b) Örgün eğitime devam ettiğini,
c) Bir iş sözleşmesine dayanarak çalıştığını,
ç) Kendi işini kurduğunu ve işlettiğini,
belgelendirmesi ve bu nedenle kamuya yararlı işte çalışma yükümlülüğünün kaldırılmasını talep etmesi durumunda, ileri sürülen mazeretlerin doğruluğu ve haklılığı araştırılır. Gerekirse komisyon tarafından yükümlülüğün infazına ara verilir. Bu durumda, hükümlünün sağlık problemi, eğitime devam etme durumu, belirttiği işte bir iş sözleşmesine dayanarak çalışıp çalışmadığı ya da kurduğu ve işlettiği işi devam ettirip ettirmediği, koşullu salıverme süresinin sonuna kadar denetlenir. Hükümlünün, yanlış beyanda bulunduğunun anlaşılması veya mazeretin ortadan kalkması halinde yükümlülüğün kalan kısmının infazına devam edilir.” şeklindeki düzenlemeye nazaran, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin benzer bir olay nedeniyle verdiği 05/12/2016 tarihli ve 2016/3361-4161 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, hükümlünün beyanının doğru olmadığının tespiti halinde mevcut durumun yükümlülük ihlali olarak nitelendirilemeyeceği, hükümlü hakkında kamuya yararlı işte çalışma yükümlülüğünün uygulanmasına devam edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yükümlülük ihlalinde ısrar ettiği gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 25/06/2020 gün ve 94660652-105-34-2009-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2019 tarihli ve 2019/1397 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.