YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2320
KARAR NO : 2021/5721
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten Öldürme, Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : 1) İlk derece mahkemesi yönünden;
a) Sanık hakkında “kasten öldürme” suçundan, 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile mahkumiyete dair; İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15/01/2019 gün ve 2018/606 Esas, 2019/22 Karar sayılı kararı,
b) Sanık hakkında mağdur …’ye karşı “kasten yaralama” suçundan, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyete dair; İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15/01/2019 gün ve 2018/606 Esas, 2019/22 Karar sayılı kararı,
2) Bölge adliye mahkemesi yönünden;
Sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiileri ve o yer Cumhuriyet savcısının istinaf başvurularının, 5271 sayılı CMK’nin 280/1-a maddesi gereği esastan reddine dair, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 31/10/2019 gün ve 2019/1113 Esas, 2019/1748 Karar sayılı kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 31/10/2019 gün ve 2019/1113 Esas, 2019/1748 Karar sayılı kararına karşı, sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291/1. maddesinde belirtilen kanuni süre içinde temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmakla;
01/02/2018 tarih ve 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299/1. maddesi uyarınca sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin takdiren reddi ile incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur …’ye karşı “kasten yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında “kasten öldürme” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle temyize tabi olduğunun tespiti ile yapılan incelemede;
Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 31/10/2019 gün ve 2019/1113 Esas, 2019/1748 Karar sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair kararında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, eylemin meşru müdafaa veya meşru müdafaada sınırın aşılması suretiyle işlendiğine, sanığın öldürme kastının bulunmadığına, haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, istem gibi TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.