Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/2126 E. 2021/1599 K. 17.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2126
KARAR NO : 2021/1599
KARAR TARİHİ : 17.02.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : 1) Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkumiyetine dair; İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2019 tarih ve 2018/146 Esas, 2019/156 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurusunun esastan reddine dair; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 15/11/2019 tarih ve 2019/1320 Esas ve 2019/1870 Karar sayılı kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 15/11/2019 tarih ve 2019/1320 Esas, 2019/1870 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca REDDİNE;
1)6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle, kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte TCK’nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafiinin yerinde görülen temyiz talebinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 15/11/2019 tarih ve 2019/1320 Esas, 2019/1870 Karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK’nin 303/1. maddesi gereğince, sanık hakkındaki hükümde TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın sonuna gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.