Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/1837 E. 2020/2515 K. 26.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1837
KARAR NO : 2020/2515
KARAR TARİHİ : 26.10.2020

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/01/2019 gün ve 2018/265 esas, 2019/14 sayılı kararı ile sanığın kasten öldürme suçundan TCK’nin 81/1, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 15 yıl hapis cezasına ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin, sanık ve katılan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 21/10/2019 gün ve 2019/922 esas, 2019/1708 sayılı kararının sanığın suçun sübuta ermediğine, katılan Kurum vekilinin haksız tahrik ve takdiri indirim nedenleri bulunmadığına yönelik sebeplerle temyiz edildiği görülmekle, bu sebeplerle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Mahkemenin kabul ve takdirine göre, sanık ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluş ve dosya kapsamına göre; sanık ile maktulün resmi nikahlı eşi …’in bir dönem birlikte yaşadıkları ve ayrıldıkları bu sebeple olay tarihinden önce tartıştıkları bu tartışamalar sırasında karşılıklı küfür ettikleri, maktulün özellikle sanığın ölen kızına hakaret ettiği, olay günü maktulün sanığa “oruspu fahişe” diyerek hakaret ettiği, sanığın da aynı şekilde karşılık verdiği bunun üzerine maktulün çantasından çıkardığı bıçakla sanığa saldırdığı, katılan …’in araya girerek maktulü engellediği, sanığın ise yanında getirdiği poşette bulunan ekmek bıçağını alarak maktulü sol göğüsünden birden fazla kez bıçakladığı anlaşılan olayda; maktulün sanığın ölen kızını hedef alan hakaretleri, olay günü de sanığa küfür ederek bıçakla saldırmaya çalışması hususları birlikte değerlendirildiğinde, maktulden kaynaklanan haksız hareketlerin şiddeti, yoğunluğu gözetildiğinde sanığın haksız eylemleri nedeniyle 1/4 ile 3/4 arasında indirim öngören 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince uygulama yapılırken makul oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde 1/4 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan Kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, sanık hakkında hükmolunan ceza miktarı itibariyle sanığın tahliye talebinin reddine, aynı Kanunun 304/2-a. maddesi uyarınca dosyanın Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.