Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/1523 E. 2020/2545 K. 26.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1523
KARAR NO : 2020/2545
KARAR TARİHİ : 26.10.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : 1- Sanık … hakkında;
TCK.nin 81, 35, 29, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası,
TCK.nin 37, 86/1,3-e, 87/3, 29, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay 9 gün hapis cezası.
2- Sanık … hakkında;
TCK.nin 86/1,3-e, 87/3, 29, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay 9 gün hapis cezası.
3- Sanık … hakkında;
TCK.nin 86/1,3-e, 87/1-c-son, 29, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mağdur sanıklar … ve …’in mahkemece alınan beyanlarında; birbirlerinden şikayetçi olmadıklarını belirttikleri, dolayısıyla katılan sıfatlarının bulunmadığı, mağdur sanıklar … ve … müdafilerinin katılan sıfatıyla yaptıkları temyiz istemlerinin REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … hakkında; mağdur …’ye karşı kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin ve tüm sanıklar hakkında haksız tahrikin varlığı ve derecesi, sanık … hakkında haksız tahrikin varlığı kabul ve takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık … ve müdafiinin meşru müdafaanın varlığına, haksız tahrik nedeniyle daha fazla indirim yapılması gerektiğine, sanık … ve müdafiinin meşru müdafaanın varlığına, kastının yaralama olduğuna, mağdur …’e karşı sübuta vesaireye dayanan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A) Sanıklar … ve … haklarında; mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde; sanıklar … ve … haklarında; mağdur …’e karşı nitelikli kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerde TCK.nin 29. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılırken “1 yıl 13 ay 8 gün hapis cezası” yerine hesap hatası sonucu “1 yıl 13 ay 9 gün hapis cezası” şeklinde fazla ceza tayin edilmesi, sanık … hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken tekerrüre esas ilamın mahkeme esas bilgilerinin yanlış yazılmış olması kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak; mağdur …’i nitelikli kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerde belirlenen sonuç cezaların “1 yıl 13 ay 8 gün hapis cezası” olarak değiştirilmesine, mahkeme kararının 5-B paragrafında tekerrüre esas alınan ilamın mahkeme bilgisinin “Bahçe Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/54 esas sayılı” ibarenin, “Bahçe Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/542 esas sayılı” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
B) Sanık … hakkında mağdur …’ye karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; mağdur … ve arkadaşlarının sanık …’in çalıştığı barda alkol aldıkları, taraflar arasında bilinmeyen bir nedene bağlı olarak tartışma çıktığı, tartışma sonucunda …’nin …’i çene altında boyundan 7 cm’lik cilt kesisi olacak şekilde bıçakladığı, tarafların hastaneye kaldırıldıkları, …’in kendisine yapılan yaralama eyleminden dolayı hastanede yatmakta olan …’yi sol ön kol ve batın bölgesinden yaraladığı anlaşılan olayda;
1/4’ten 3/4’e kadar ceza indirim öngören TCK’nin 29. maddesinin uygulanması sırasında, mağdurdan sanık …’e yönelen davranışların ulaştığı boyut dikkate alındığında, asgariye yakın oranda indirim yapılması yerine, yazılı biçimde, daha az vahamet gösteren olaylarda uygulama olanağı bulunan 1/4 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Hususu bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar … ve … ile müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.